"‏پیام خامنه ای در مرگ منتظری ، [ . . . ]" از : آقای فرج سرکوهی


پیام خامنه ای در مرگ منتظری ، [ . . . ]
"فرج سرکوهی "
 آقای خامنه ای در بخش اول پیام کوتاه خود به مناسبت درگذشت آیت الله منتظری پاره نه چندان مهم و کم رنگ هستی فقهی او و مبارزات آرشیوی او را علیه استبداد شاهنشاهی تأیید می‎کند تا پاره اصلی هستی سیاسی فکری ، جوهره وجودی ، دلیل اصلی محبوبیت گسترده منتظری در میان روحانیون و مردم و مبارزه پیگیر، زنده و اکنونی او را با استبداد دینی و ولی فقیه به دوران رهبری خود و آقای خمینی انکار یا دست کم پنهان کند.
[ . . . ] 
بخش اول : تأیید برای انکار
آقای خامنه ای در بخش اول پیام خود "فقیه بزرگوار آیت الله آقای حاج شیخ حسین علی منتظری " را "فقیهی متبحر و استادی برجسته " معرفی می‎کند که "شاگردان زیادی از ایشان بهره بردند".

آقای خامنه ای مبارزات پیگیر آیت الله منتظری را علیه استبداد شاهنشاهی به دوران پهلوی دوم و علیه استبداد دینی ولی فقیه به دوران جمهوری اسلامی به دومی محدود می‎کند و می‎نویسد "دورانی طولانی از زندگی آن مرحوم در خدمت نهضت امام راحل عظیم الشأن گذشت و ایشان مجاهدات زیادی انجام داده و سختی های زیادی در این راه تحمل کردند."

آقای خامنه ای در بخش اول پیام خود با ذکر صفت "آیت الله " مرجعیت منتظری را، که دستگاه های تبلیغاتی دولتی به فرمان او تاکنون انکار می‎کردند، تأیید و او را "فقیهی متبحر" لقب می‎دهد.

آیت الله منتظری از طراحان نظریه ولایت فقیه بود، شاگردان بسیار تربیت کرد و حتی به گفته دشمنان او، پس از درگذشت آیت الله خمینی ، اصلح ترین ، اعلم ترین ، عادل ترین و باتقواترین مرجع تقلید آشنا به زندگی معاصر در ایران بود اما در عرصه فقه سنتی شیعه ، جایی که آقای خامنه ای او را "متبحر" می‎خواند، جز در یکی دو مورد، از جمله تلاش برای سازگارکردن فقه سنتی حوزوی شیعه با برخی مفاهیم مندرج در اعلامیه حقوق بشر، تبحری متمایز از دیگر مراجع بزرگ تقلید نداشت و نظریه ای نو و تازه نیز مطرح نکرد.

محبوبیت و مقبولیت گسترده و بی نظیر منتظری در میان روحانیون شیعه و مردم ، و حتی در میان گرایش های غیر مذهبی ، نیز نه به دلیل "تبحر" او در فقه و شمار شاگردان او، که آقای خامنه ای بر آن تأکید می‎کند، که به دلیل بی اعتنایی او به قدرت ، شجاعت و صداقت فکری و عملی ، آرمان گرایی پرشور، پرهیز از مصلحت گرایی کاسبکارانه معطوف به قدرت ، آمادگی ایثارگرانه برای نقد آراء و کردار خود، هوشیاری و تیزبینی ، مبارزه پیگیر با استبداد، سرکوب ، اعدام و شکنجه منتقدان و مخالفان و دفاع او از برخی مبانی حقوق بشر بود که آقای خامنه ای در پیام خود انکار یا پنهان می‎کند.

آیت الله منتظری تنها روحانی بلند مرتبه ایرانی بود که بی پرده و رادیکال از آیت الله خمینی به دوران حیات و اقتدار او انتقاد کرد و از تنها ماندن و پرداخت هزینه سنگین برای مواضع خود ابا نداشت ، در اعتقادات و در نقد خود نه فقط به قدرت که حتی به اعتبار و محبوبیت خود نیز بی اعتنا بود، نه به سنجه ها و ارزش های روزمره و مصلحت گرایانه که به ارزش های ماندگار تاریخی نظر داشت .

منتظری به دورانی از آیت الله خمینی و نظریه ولایت مطلقه فقیه ، استبداد دینی ، سرکوب خشونت آمیز منتقدان و... انتقاد کرد که همه جناح های حکومتی ، حتی چهره هایی که اکنون به رهبران جنبش اعتراضی بدل شده اند، با سرکوب و استبداد همراه و از آیت الله خمینی تبعیت می‎کردند.

آیت الله منتظری [ . . .] با آزار و سرکوب مخالفان و منتقدان حکومت مخالفت کرد و رنج سال ها حصر خانگی ، فشار تبلیغاتی و آزار و تعقیب سازمان یافته را به جان خرید.

آیت الله منتظری از همان نخسین روزهای جنبش اعتراضی اخیر به حمایت همه جانبه از آن پرداخت و خود به یکی از مهم ترین منتقدان نظریه ولایت فقیه خود بدل شد و... و این همه ، که آقای خامنه ای در پیام خود انکار یا پنهان می‎کند، جوهره وجودی و پاره اصلی هستی او بود.

بخش دوم : [ . . . ] 
آقای خامنه ای در بخش دوم پیام خود به انتقاد منتظری از سرکوب ، شکنجه و کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی به دوران خمینی اشاره می‎کند تا نزدیک به دو دهه مبارزه سرسختانه او را با رهبری خود و با نظام استبداد کنونی انکار یا پنهان کند.

آقای خامنه ای از مخالفت منتظری با شکنجه و کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی در سال 67 با عبارت "امتحانی دشوار و خطیر" در "اواخر عمر" آیت الله خمینی یاد می‎کند.

از منظر آقای خامنه ای مواضع انتقادی منتظری در آن روزگار، و به تبع آن مواضع اپوزیسیونی او به دوران رهبری آقای خامنه ای ، نه فقط "جرم مدنی " که مجازات دنیوی در پی دارد، که "گناهی " مستوجب مجازات اخروی است و آقای خامنه ای در پیام خود از خداوند برای منتظری طلب بخشش و "رحمت و مغرفت " می‎کند و از او می‎خواهد تا "ابتلائات دنیوی " منتظری را "کفاره " گناهان او "قرار دهد".

مخالفت پیگیر آیت الله منتظری با شکنجه و کشتار دسته جمعی زندانیان سیاسی در سال 67 زمینه مناسبی به دست داد تا توطئه برکناری او از قائم مقامی رهبری ، [ . . . ] با توجیه سیاسی شرعی همراه شود با این همه آیت الله خمینی ، منتظری را "گناهکار" نخواند و او را به مجازات اخروی تهدید نکرد.

اما گرایش های آزادی خواهانه و انسان گرایانه و مخالفت سرسختانه آقای منتظری با استبداد دینی به دوران رهبری آقای خامنه ای با سال ها زندانی کردن او در خانه او، بازداشت مکرر و تبعید برخی فرزندان و بستگان نزدیک او، سانسور گسترده ، تبلیغات و فشار سازمان یافته و مدام علیه او مجازات و منتظری به واقع به دوران رهبری آقای خامنه ای و به فرمان یا با موافقت او، و نه به دوران رهبری و حیات آیت الله خمینی ، "به ابتلائات دنیوی " دچار شد.

آقای خامنه ای در بخش دوم پیام خود مجازات های اعمال شده علیه آیت الله منتظری را با کیفر و "کفاره " گناه در روز رستاخیز معادل دیده و چنین القاء می‎کند که فرامین او در این مورد با داوری خداوند در روز رستاخیز یکسان است .
[ . . . ]