گزارشی از دو دیدار
با خانواده های حجةالاسلام والمسلمین مهدی کروبی و مهندس میرحسین موسوی
باسمه تعالی
هفته گذشته به اتفاق خانواده و بعضی از دوستان در تهران، با خانوادههای محترم آقایان کروبی و میرحسین موسوی دیدار کردیم. در این دیدارهای جداگانه ابتدا سرکار خانم کروبی و دختران جناب آقای موسوی گزارشی از حال آن بزرگواران ارائه فرمودند. نقطه مشترک هر دو، حکایت از ابتلای آن عزیزان به بیماریهای مختلف جسمی بود که آنان را رنج میدهد در عین این که از روحیه عالی و بالایی برخوردارند.
دختران سرکار خانم رهنورد از بیماری مادرشان و نیز عدم دسترسی به امکانات پزشکی مناسب و لازم به شدت نگران بودند.
اجمال مطالبی که ملاقات کنندگان اظهار داشتند عبارت بود از:
1- حصر این بزرگواران علاوه بر این که خود آنان را از نعمت آزادی که حقی خدادادی است محروم کرده، ملت و مسئولین را هم به نوعی متضرّر نموده است؛ ملت از فیض حضور و استفاده از وجودشان محرومند، و کشور و مسئولین را ناتوان و عاجز در برابر دگراندیشان معرفی میکند.
2- در این حصر بیشترین ضرر متوجه نظام است؛ چون هر روز که بر آن میگذرد به مثابه این است که آقایان موسوی و کروبی یک بیانیه صادر کرده و افشاگری نموده باشند.
3- مسئله رفع حصر این بزرگواران به یک خواست عمومی و ملی تبدیل شده است، و اظهار امیدواری شد که مسئولین مربوطه این پیام ملت را بشنوند و به وظیفه خود عمل نمایند.
4- اظهار تأسف از این شد که پیغمبر اسلام(ص) در 1400 سال پیش، پس از فتح مکه کسانی را بخشید که آن حضرت و مسلمانان را با آزار بسیار از مکه اخراج کرده بودند؛ ولی الآن کسانی که ادّعای پیروی آن حضرت را دارند، افرادی را نمیبخشند که غیراز انتقاد و خیرخواهی برای کشور و مسئولین آن هدفی نداشتند.
5- ادامه حصر این بزرگواران آنقدر زشت و ناپسند است که در مقابل سؤالات خبرگزاریهای خارجی احساس شرمندگی میکنیم؛ مخصوصاً پس از رحلت آقای نلسون ماندلا بسیار گفته میشود که او دشمنان خود را بخشید ولی رهبران ایران دوستان خود را هم نمیبخشند.
در پایان اظهار امیدواری شد که مسئولین امر، لیاقت و توفیق رفع حصر این بزرگان را پیدا کنند و بتوانند به این خواسته مردم شریف ایران جامه عمل بپوشانند.
والسلام.
احمد منتظری
1392/10/24