باسمه تعالی
در رابطه با یادداشت شفاهی جناب آقای دکتر عماد افروغ برای " عصر ایران " به مناسبت هتک حرمت فاضل ارجمند جناب حجةالاسلام والمسلمین آقای حاج سید حسن خمینی، نوه مرحوم امام خمینی(ره) و مقایسه آن با حادثه 1363 در مسجد وکیل شیراز که نام مرحوم آیت الله العظمی منتظری (ره) به میان آمده است، ضمن محکوم نمودن این گونه اعمال ناشایست، دو نکته را متذکر می شوم:
1 – در آن مقطع، اختلاف شدیدی در شیراز بین امام جمعه وقت و استاندار و آیت الله آقای حاج سید علی محمد دستغیب وجود داشت. جناب آقای دستغیب از طرفداران دولت وقت یعنی آقای مهندس موسوی و استاندار بودند که نماینده رسمی دولت بود، و از نظر عده ای امام جمعه مخالف دولت وقت بودند. از طرفی جناب آقای دستغیب نماینده مرحوم آیت الله العظمی منتظری (ره) در دانشگاه شیراز نیز بودند. اختلاف مذکور عوارض بدی به دنبال داشت که بین نیروهای انقلاب استان و جاهای دیگر مطرح بود، تا آنجا که خبر آن به بیت مرحوم امام خمینی (ره) رسید و با اشاره معظم له مقرر شد که مرحوم آیت الله العظمی منتظری (ره) طرفین قضیه را به وحدت کلمه و رفع اختلاف دعوت نمایند و ترتیبی دهند تا اخلالی در مسائل استان نشود، از این جهت فقیه عالیقدر (ره) از امام جمعه وقت آیت الله حائری شیرازی و آیت الله دستغیب و برادر محترم ایشان برای حضور در دفتر خود دعوت کردند و پس از صحبت های زیادی که صورت گرفت، قرار بر این شد که مسائل مهم استان زیر نظر شورایی مرکب از استاندار و امام جمعه و آیت الله دستغیب انجام گیرد.
در این جلسه که در حضور فقیه عالیقدر برگزار شد، آن بزرگواران متعهد شدند که مسائل استان زیر نظر شورای مذکور حل و فصل گردد. در همان مقطع که اخبار بدی از اختلاف مذکور به اطلاع مرحوم آیت الله العظمی منتظری (ره) می رسید، معظم له پیامی را خطاب به مردم و اقشار مختلف شیراز مرقوم نمودند که توسط حجةالاسلام والمسلمین آقای قاضی عسگر که عضو دبیرخانه مرکزی ائمه جمعه بودند، در محل اقامه نماز جمعه و با حضور امام جمعه محترم قرائت شد. محورهای مهم این پیام، دعوت همه اقشار مردم و نیروهای انقلاب به وحدت کلمه و حفظ حرمت افراد و شخصیتها و حمایت از دولت وقت، و نیز تقویت روحی رزمندگان جبهه ها بود.
بنابراین مرحوم آیت الله العظمی منتظری (ره) در آن قضیه یک طرف دعوی نبودند، بلکه مصلح بودند؛ ولی تعهدات آن جلسه از طرف امام جمعه شیراز عمل نشد و متأسفانه همین باعث عکس العمل طرف مقابل گردید.
2 – ضمن تأیید نگرانی جناب آقای دکتر افروغ در زمینه هتک حرمت اشخاص، یادآور می شوم:
جا داشت ایشان به سایر هتک حرمت هایی که در سالهای گذشته انجام شد و هتک حرمت را عادی و نهادینه نمود، اشاره ای می کردند؛ از جمله هتک حرمت آیت الله طاهری اصفهانی امام جمعه وقت اصفهان و نماینده تام الاختیار مرحوم امام در استان، که عده ای سازمان یافته با چوب، سنگ و میلگرد و مانند آن به نمازگزاران و شخص ایشان حمله کردند، که تکرار و تداوم این حملات یکی از زمینه های استعفای ایشان از امامت جمعه شد.
همین حملات متعدد و سازمان یافته و هتک حرمت هایی که در سالیان گذشته به درس، بیت و حسینیه فقیه عالیقدر (ره) می شد و در آخرین آنها که منجر به حصر خانگی معظم له گردید، حسینیه ایشان توقیف شد، که هنوز نیز به همان وضع می باشد.
و نیز هتک حرمت هایی که بارها نسبت به بیت و دفتر حضرت آیت الله العظمی صانعی شد.
و نیز هتک حرمتی که در ماههای گذشته به بیت و دفتر و مسجد آیت الله حاج سید علی محمد دستغیب شد، در صورتی که ایشان مرجع تقلید و دارای رساله و مقلدینی می باشند.
در دو حمله اخیر، علاوه بر هتک حرمت مسجد و حسینیه، مرجعیت که مقدس ترین نهاد روحانیت است، نیز مورد هتک حرمت قرار گرفت. و اگر قرار است هتک حرمتها را محکوم کنیم نباید فرقی بین اشخاص یا مکانها و زمانها قائل شد، زیرا در این صورت تلقی خطی و جناحی بودن خواهد شد.
احمد منتظری
18 خرداد 1389
.jpg)
