آیت‌الله منتظری

باسمه تعالی

حضرت آیت الله العظمی منتظری (رضوان الله تعالی علیه) در زمان حیات پر برکتشان روزها و هفته هایی را به مناسبتهای مختلف تاریخی نامگذاری و اعلام داشتند که علیرغم سکوت و بایکوت خبری رسانه های عمومی در این رابطه ، اذهان مردم عزیز هنوز کم و بیش با آنها آشناست ; که از جمله می‎توان از "هفته وحدت"، "هفته ولایت"، "روز جهانی مستضعفین"، "روز وحدت حوزه و دانشگاه" و... نام برد. اکنون که جای ایشان در میان ما و نسل جدید خالی است ، علت و انگیزه اعلام هفته وحدت را با بیان خود ایشان می‎خوانیم :

"... هفته وحدت به خاطر این بود که ما می‎دیدیم در خارج مسأله شیعه و سنی را علیه انقلاب ایران مطرح می‎کنند و در تلاشند که انقلاب اسلامی را از جهان اسلام جدا کنند، از طرف دیگر در ایران ما حدود شش هفت میلیون سنی مذهب در کردستان و بلوچستان و ترکمن صحرا و جاهای دیگر داریم ، من با این کار می‎خواستم یک ارتباط و الفتی بین شیعه و سنی ایجاد کنم و یک جبهه واحدی در برابر کفار و دشمنان اسلام داشته باشیم ; بعد به ذهنم رسید که تولد پیامبراکرم (ص) نقطه عطف مناسبی است ، تولد پیامبراکرم (ص) را اهل سنت می‎گویند دوازدهم ربیع الاول است ، ما می‎گوییم هفدهم است ، البته از علمای ما هم بعضی ها از جمله مرحوم شیخ کلینی دوازدهم را گفته اند; بالاخره من دیدم این هفته برای این منظور مناسب است که همه مسلمانان در این هفته برای تولد پیامبراکرم (ص) برنامه های جشن و سرور برگزار کنند و در مجالس یکدیگر شرکت نمایند و این نقطه عطف تاریخی مشترک را مبنای تحکیم وحدت و اتحاد خودشان در برابر کفار قرار دهند، به همین مناسبت این هفته را به عنوان "هفته وحدت " اعلام کردم و در همین رابطه مطالبی را نوشتم و گفتم ، که در تمام کشورهای اسلامی منعکس شد و خیلی هم اثر مثبتی در هندوستان و پاکستان و افغانستان و لبنان و جاهای دیگر داشت ، مرحوم امام از این پیشنهاد استقبال و حمایت کردند و وزارت خارجه هم در این ارتباط همکاری می‎کرد. من در سال اول و دوم در این هفته درسهایم را تعطیل کردم و افرادی از قم به کردستان و ارومیه و جاهای دیگر رفتند و در جلساتی که از طرف اهل سنت ترتیب یافته بود شرکت کردند، از طرف آنها هم هیأت هایی به قم و تهران آمدند و این رفت و آمدها باعث برطرف شدن کدورتها و زمینه هماهنگی گسترده تر مسلمانان و شکوه و جلوه بیشتر اسلام می‎شد."

(کتاب خاطرات معظم له ، جلد اول ، صفحه 556)

به دنبال این هدف ، ایشان طی نامه ای به وزیر ارشاد وقت نظرشان را اعلام نمودند:

بسمه تعالی

جناب حجة الاسلام آقای معادیخواه وزیر محترم ارشاد اسلامی دامت افاضاته

همانگونه که توجه دارید جهان اسلام ، پس از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران مورد توجه دشمنان دیرینه اسلام و مسلمین و بخصوص شیطان بزرگ آمریکا و صهیونیسم قرار گرفته و هر روز به شکلی کشورهای اسلامی را دچار تفرقه و خصومت می‎کنند... هم اکنون جهان اسلام با سرعت و با الهام از انقلاب ایران بر اساس حرکت اسلامی و محور رهبری معظم انقلاب حضرت امام خمینی (مدظله)، در حال تولدی جدید می‎باشد، از این رو بجاست طبق آیه شریفه (و من یعظم شعائر الله فانها من تقوی القلوب) و سیره پیامبر و ائمه اطهار (سلام الله علیهم اجمعین)، بر خلاف خواسته دشمنان اسلام ، به شعائر عظیم اسلام که مورد احترام و قبول امت بزرگ اسلامی بوده توجهی بیشتر مبذول گردد. یکی از این شعائر میلاد پر برکت پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد بن عبدالله (ص) می‎باشد ولی از آنجا که مع الاسف تاریخ این میلاد که در حقیقت آغاز حرکت جدید در تاریخ بشریت بود از اختلاف مصون نمانده و در بسیاری از کشورهای اسلامی بر خلاف آنچه در تاریخ و بین ملتها قطعی است به جای هفده ربیع الاول ، دوازده ربیع الاول را تاریخ میلاد آن حضرت می‎دانند; بسیار مناسب و بجاست که روزهای دوازده الی هفده ربیع الاول را هفته وحدت اعلام داشته تا ضمن هماهنگی با سایر مسلمانان به خواست الهی با تنظیم برنامه های پرمحتوا در داخل و خارج کشور صدای انقلاب اسلامی ملت ایران را به گوش جهان محرومین و مستضعفین برسانیم . توفیق همگان را در این رسالت اسلامی از خدای بزرگ مسئلت دارم . والسلام علیکم و رحمة الله .

1360/9/6

حسینعلی منتظری

در همان زمان امام خمینی (ره) هم طی سخنانی ابتکار و نظر آیت الله العظمی منتظری را مورد تأیید قرار داده و بر آن تأکید نمودند:

"... در همین قضیه مولد حضرت رسول (سلام الله علیه) که از طرف بعضی از علمای ایران ، آقای منتظری ، دعوت شده است به اینکه از دوازدهم تا هفدهم شرکت کنند همه مسلمین در جشن تا وسیله وحدت بین مسلمین باشد". (صحیفه امام ، جلد 15، صفحه 440)

"... شما ملاحظه بفرمایید در این هفته وحدت که از قم آقای منتظری پیشنهاد کرده اند، خوب این چقدر حسن دارد و چقدر ارزش دارد که برادرها همه را در یک مسأله ای با هم متحد کند، خوب ، این اختلاف اساسی که نیست ". (صحیفه امام ، جلد 15، صفحه 455)

دفتر آیت الله العظمی منتظری

نهم اسفند ماه 1388