صفحه ۷۷

ایکاش آنانی که بر اریکه حکمرانی سوارند و از می‎قدرت مست و از غرور جاه و مقام مغرور، تنها به قدر درنگی به لحظه ای بیاندیشند که مقرر شده است در مقابل حضرت حق بایستند، بی هیچ خادمی، بی هیچ حشمت و جاهی و بی هیچ فرمانبری، تا پاسخگوی آن باشند که با چرخش قلم یا اشارت دست، بر سرنوشت دیگران تحمیل کرده اند. ایکاش بر سنگ گور اینان ننویسند، اینجا کسی خفته است که هیچگاه نزیست. ایکاش هجرت همچون بزرگی، خواب غفلت از چشم دنیازدگان بزداید و نشئگی شراب قدرت از سر آنها برباید تا بدانند وعده خداوند سبحان حق است. ایکاش...

روحش همواره قرین رحمت حق باد.

ناوبری کتاب