آیت‌الله منتظری

خدایش بیامرزد که چنین محبوب رفت "سمیه توحیدلو"

از صبح دستم نمی رود که بنویسم. امروز درس بزرگی برای من بود. برای همه ما. درسی که بارها و بارها خدایی که هست برایمان تکرارش کرده.

رحلت عالم بزرگوار آیت الله منتظری داغدارمان کرد. مرجعی که بسیاری تمام تلاش خود را برای هر گونه بی حرمتی به ایشان کردند. گاهی باید از تاریخ فاصله بگیری تا بتوانی نسبت به بسیاری از وقایع نظر درستی بدهی. تاریخ سراسر پوشیده از حق و باطل هایی توأمان است و بودن در یک زمان امکان ارزش گذاری را سخت می‎کند. اما بیش از بیست سال از سالهای خانه نشین شدن ایشان می‎گذشت. بیش از بیست سال از روزهایی می‎گذرد که امروز بهتر از زمان دیگر می‎توان درباره آن به قضاوت نشست. در این روزگار که عصمت مختص هیچ بنده ای نیست، بر مسیر عدالت بودن و کم اشتباه کردن، اصل اساسی است. همین ماندن در مسیرهای درست است که یک فرد را محبوب می‎کند.

مرجعیت ما در تاریخ به همراهیشان با مردم شناخته شده اند. به ماندنشان در کنار مردم و در مقابل ظلم و زور ایستادنشان است که شناخته شده است. مرجعیت ما مرجعیتی مردمی است نه دولتی، حتی اگر در این روزگار دولتی اش کرده باشند. آیت الله منتظری از جمله نمونه های کامل انسانی بود که دنیایش را به قدرت نفروخت. در کنار