آیت‌الله منتظری

طالقانی و منتظری، آنها دو تن بودند "مسعود بهنود"

با درگذشت آیت الله منتظری، داستان زندگی دو روحانی پایان می‎گیرد، سید محمود طالقانی و شیخ حسینعلی منتظری که سی و اندی سال پیش، در لحظات تولد یک انقلاب، مردم ایران آن دو را مظهر و نمونه روحانیت در انقلابی دیدند که جانشین نظام کهنسال پادشاهی شد، و تا جامعه شهری دریابد که اینها معیار و نمونه های واقعی نیستند بلکه معترضان و منتقدان نظامی خواهند شد که دارد پا می‎گیرد، سال ها باید می‎گذشت.

در این همه سال، آن هر دو مرد، تا زنده بودند دردها کشیدند و رنج ها بردند و خون دل ها خوردند، اما آن تصویر مأنوس سنتی روحانیت شیعه در ذهن ها نگاه داشتند.

آنها دو تن بودند وقتی که مردم ایران شناختندشان. یکی سیدی بود عمامه سیاه و یکی شیخی بود سپید جامه. وقتی روز تولد آخرین پادشاه، مردان مراقب امنیت و زندانبانان آن نظام رفتند که مژده بدهند که به شکرانه این روز خجسته از بند آزاد می‎شوید، هر دوشان خندیدند.

آن که سید بود به رئیس کمیته ضد خرابکاری گفت روغن ریخته می‎بخشید به امامزاده، ما که امامزاده نیستیم؛ و آن که شیخ بود با لهجه اصفهانی و به طعنه گفت جناب سرهنگ، مثل اینکه اوضاع خراب است بگذارید ما همین جا باشیم بهتر است.

نظام پادشاهی که به نفس افتاده بود حتی نتوانست آن دو را چهارم