آیت‌الله منتظری

"مادر لطفی و جمعی از مادران خاوران"

چنان با خوب و بد سر کن که بعد از مردنت عرفی - مسلمانت به زمزم شوید و هندو بسوزاند

آیت الله حسینعلی منتظری درگذشت. اینکه چند سال زیست و در چه جایگاهی قرار داده شد چندان از تلاش های بشردوستانه او نمی کاهد. آنچه اهمیت دارد ایستادگی او در برابر مستبدین و ستمگران چه در قبل و بعد از انقلاب است که بر همگان آشکار می‎باشد.

هنوز از خاطر من و دیگر مادران خاوران نرفته که در دهه پنجاه، آیت الله منتظری و انوش و دیگر مبارزان، آنسوی دیواری بودند که ما همراه با خانواده آیت الله به فرو ریختن دیوار جدائی ها می‎اندیشیدیم. دیوار جدائی در بهمن 57 فرو ریخت. اما بار دیگر فرزندانمان به حبس دیگری گرفتار آمدند. این بار موضوع دادخواهی فرزندان جان باختگان مان را با آیت الله آزاده ای که در حصر ناخواسته گرفتار آمده بود مطرح می‎کردیم. ایشان با همه محدودیت ها حاضر به سکوت در مقابل کشتار فرزندانمان در سال شصت و هفت نشد.

من به نمایندگی از سوی جمعی از مادران خاوران، درگذشت روحانی آزاداندیش را به همسر و فرزندان فهیم و آگاه او تسلیت گفته و خود را در غم از دست دادن این مبارز سرسخت و شجاع شریک می‎دانیم.

گرچه او از همه محدودیت ها آزاد شد، اما یاد و خاطره تلاشهای بشردوستانه او از خاطر ما نخواهد رفت.