معایشهم فاذا محصوا بالبلاء قل الدیانون"، "مردم بندگان دنیایند و دین، تنها بر زبانشان جاری است، هنگامی که زندگیشان سرشار است دین گرایند ولی هنگامی که در تنگنای بحرانها قرار گرفتند دین داران واقعی اندک میگردند." (بحارالانوار، ج 44، ص 383).
اما منتظری به حق مصداق این آیه شریف بود که (من المؤمنین رجال صدقوا ما عاهدوا الله علیه فمنهم من قضی نحبه و منهم من ینتظر و ما بدلوا تبدیلا): "در میان مؤمنان مردانی هستند که بر سر عهدی که با خدا بسته اند صادقانه ایستاده اند بعضی پیمان خود را به آخر بردند (و در این راه شربت شهادت نوشیدند) و بعضی دیگر در انتظارند و هرگز تغییر و تبدیلی (در عهد و پیمان خود) نداده اند"، (احزاب، 23).
منتظری ایستاده بر آرمان بود. (ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا فلاخوف علیهم و لا هم یحزنون)، "آنانی که گفتند پروردگار ما الله است و سپس استقامت کردند؛ پس بر ایشان هیچ ترسی نیست و اهل حزن نخواهند بود"، (احقاف، 13).
منتظری گفت پروردگارش خداست. پس در برابر هیچ طاغوتی سر خم نکرد. ایستاد بر سر آرمان آزادی و برابری.
یادش گرامی و راهش پر رهرو باد.
.jpg)
