محمد تقی فاضل میبدی، عضو شورای مرکزی مجمع محققین و مدرسین حوزه علمیه قم نیز در خصوص جایگاه فقهی آیت الله منتظری میگوید: "آیت الله منتظری در حوزه علمیه قم و دیگر حوزه های فقهی شیعه بین تمام علما و مراجع شیعه، در حد اعلمیت بودند و ایشان را در حد عالم جدی در فقه شیعه قبول داشتند، ایشان روشهای خاصی در فقه داشتند که کمتر کسی در تاریخ شیعه آن ها را دنبال کرده است."
اعتراض:
اما معروفیت آیت الله منتظری در سالیان پیش از انقلاب تنها به دلیل جایگاه فقهی او نبود، بلکه وی به دلیل مخالفت با حکومت پهلوی، سال ها را در تبعید و زندان به سر برد.
محمد علی عمویی، فعال سیاسی در تهران که به دلیل عضویت در سازمان نظامی حزب توده ایران، بیش از 20 سال را در ایران در زندان گذراند و با آیت الله منتظری در یک زندان بود در مورد او میگوید: در دهه 40 آیت الله منتظری با من هم زندان بود. در زندان شماره 4 قصر. مراودات با آیت الله منتظری اصلا ورای روابط با دیگر آقایان بود. پس از زندان هم در دورانی که ایشان موقعیت ممتازی در جامعه ایران پس از انقلاب داشت، من بارها و بارها به دیدارشان رفتم. مشکلاتی را که داشتم با ایشان در میان میگذاشتم. مشکلاتی که به لحاظ سیاسی، جریانات انحصارطلب و تمامیت خواه برای حزب ما و سایر جریانات فکری دیگر فراهم میکردند را با ایشان در میان میگذاشتم و معمولا برخورد ایشان بسیار دموکراتیک و انسانی بود.
.jpg)
