معنی دارد که ولی فقیه خود تابع اصول و ارزشهای دینی و اخلاقی و آرمانهای انسانی باشد و در صورتی که او دچار لغزش شود و از راه راست و درست خارج شود بر مقلدان و مأمومین است که با تذکر و امر به معروف و نهی از منکر او را به راه راست و درست باز آرند و در صورتی که او استنکاف کند شرط ولایتش ساقط است و تبعیت از او نه تنها لازم و واجب نیست بلکه باطل است. او در عین عشق ورزیدن به حضرت امام از امر به معروف و نهی از منکر وی دریغ و ابا نداشت و بخاطر خوشامد ایشان و برای باقی ماندن در رأس هرم قدرت و چنگ انداختن به قدرت، حاضر به مماشات نشد. حضرت امام مردی بزرگ و وارسته بود اما مانند هر انسان دیگری دارای خطاها و اشتباهاتی نیز بود و بزرگترین خطای ایشان خطا در شناخت دوستان و دشمنان بود. دوست انسان آن نیست که خطا و عیب انسان را از چشم او بپوشاند و عیبش را حسن و خطایش را صواب و زشتی اش را زیبائی جلوه دهد. دوست صادق چون آئینه است. عیب را عیب و حسن را حسن نشان میدهد. حضرت آیت الله منتظری دوست و یار و همسنگر و همرزم واقعی حضرت امام و ثمره عمر ایشان بود و لذا از موضع یک دوست از ایشان انتقاد کرد و به عنوان یک آئینه تمام نما عیب و اشتباه ایشان را به خودشان متذکر شد و هنگامی که دید دشمنان دوست نما دورتادور ایشان را احاطه کرده و مجال شنیدن حرف حق را از ایشان گرفته اند بزرگوارانه از قدرت کناره گیری کردند. کنار گذاشتن حضرت آیت الله منتظری از رأس قدرت بزرگترین خطا و اشتباه حضرت امام بود، و این خطای بزرگ سبب شد تا نااهلان و نامحرمان همانها که امروز برای