پلیس و مسائل روز گرفته بود، کسی به عمق این سخن توجه نکرد. هنوز انقلاب پیروز نشده بود که کسی به اقتصادش فکر کند.
انقلاب پیروز شد، ماه ها گذشت، مشکلات تا حدی چهره خود را نشان داد. اما هنوز سیاست حرف اول را میزد و اقتصاد کمتر مورد توجه بود. 13 آبان 1358 سفارت امریکا توسط دانشجویان خط امام تصرف شد و نام لانه جاسوسی بر آن نهادند. شور و شوقی در میان جوانان و مبارزان از همه جناح ها و گروه ها افتاد و همه مدافعان نظام و منتقدان آن در حمایت از حرکت دانشجویان از یکدیگر سبقت میگرفتند.
فردای آن روز 14 آبان آیت الله منتظری اطلاعیه ای صادر کرد. ایشان ضمن اشاره به دشمنی های امریکا با ایران این نکته را توضیح داده بود که برای مبارزه با امریکا ما باید از نظر اقتصادی وابستگی مان را کم کنیم و استقلال اقتصادی پیدا کنیم و بتوانیم روی پای خودمان بایستیم. باز هم در آن فضا کمتر کسی به مسائل اقتصادی حساس بود و به این نکته توجه کرد.
در دهه 60 بحث سوبسیدها و بسیج اقتصادی و توزیع اقلام کوپنی مطرح بود. یک دو قطبی ایجاد شده بود که برخی به مخالفت دولت بر آزاد بودن اقتصاد تکیه میکردند و با تعبیر کوپنیسم اقتصاد موجود را به کمونیسم تشبیه میکردند. آیت الله منتظری بارها در سخنرانی و پیام های خود بر این نکته تأکید میکرد که سوبسیدها را باید به تولید داد. انتقاد کرد چرا اقلام کوپنی را به شهرها میدهید ولی روستائیان که مولدند از آن محرومند. باز هم این مواضع در میان تنش های سیاسی