همچون آیت الله سعیدی، آیت الله طالقانی، آیت الله غفاری، آیت الله خمینی و... تبعیدهای زنجیره ای به خلخال، طبس، سقز و زندان طولانی مدت را تحمل کرد، در انتهای راه نیز، همراه همه جوانان ایران، برای نجات انسان ایرانی فریاد زد و حصر کشید.
منتظری نجف آبادی، ایرانی است، مرجعی برای همه ایرانیان نه مرجع دینی که ملجاء آغوش باز همگان. دیدارهای او با طیف های مختلف زنان، روشنفکران، جوانان، روحانیان، دانشگاهیان گواه این مدعاست. او بدون اینکه از عقاید خویش دست یازد، هم با عبدالکریم سروش به مباحثه نشست و هم با آیت الله شبیری زنجانی. او همه را به حضور میپذیرفت. از اعضای دفتر تحکیم وحدت تا فعالان فمینیست. او برای احقاق حقوق همگان بیانیه و حتی فتوا صادر کرد از حقوق زندانیان سیاسی تا حقوق بهائیان، از حقوق شهروندی دراویش تا حقوق اولیه شهروندان آذربایجانی برای یادگیری زبان مادریشان.
و حسینعلی منتظری فرزند علی، اکنون پای بر دوش جوانانی به معراج میرود که وی تمام دوران رشد و بلوغ حیاتشان را در حصر بود و هرگز هیچ تصویری از او بر رسانه های ایران حتی روزنامه های اصلاح طلب، حک نمی شد. اما منتظری از اتاق کوچک خود با جوانان به گفتگوی صمیمانه و مؤثر نشست و مخالفان سرسخت او پس از سالها حضور رادیو، تلویزیون، منابر، دانشگاه ها، حسینیه ها، تلویزیون ها، روزنامه ها و... نتوانستند با جوانان به گفتگو بنشینند.
منتظری را همه تحسین میکنند نه بخاطر اینکه او دانشمند علوم اسلامی و فقیه عالیقدر است و نه بخاطر 80 سال مبارزه و نه بخاطر