زندگى نامه مجاهد نستوه حضرت آیت‌الله منتظری ]منتشر شده از سوى تحصن کنندگان در کلیساى سنت مرى پاریس[فرزند اسلام و قرآن، ج1، ص116ـ114.
آیت الله مجاهد، شیخ حسینعلى منتظرى نجف‌آبادى در سال1301 شمسى در شهرستان نجف‌آباد در یک خانواده روستایى چشم به جهان گشود. پدر او حاج على منتظرى کشاورزى است که علاوه بر ارتزاق از طریق کشاورزی، به ارشاد مردم از طریق منبر و نیز به امامت جماعت اشتغال دارد. کمتر کسى است که در نجف‌آباد از خطابه و ارشاد این عالم جلیل درس حیات و فداکارى نیاموخته باشد. در حال حاضر نیز با قدى خمیده و دستهایى که حکایت از 80 سال کار مداوم دارد هنوز رسالت اسلامى خود را فراموش نکرده است.
آیت الله منتظری از سن10 سالگى در حوزه علمیه اصفهان به تحصیل علوم دینى مشغول گردید و در حدود سن 30 سالگى به تدریس طلاب علوم دینى پرداخت. او نه تنها در فقه و اصول، بلکه در فلسفه نیز از محققین و استادان بنام حوزه علمیه قم، بزرگترین مرکز اسلامى تشیع، به شمار می‌رود. وى از شاگردان برجسته مرحوم آیت الله بروجردى و آیت الله العظمى خمینى بوده و در زمان حیات آیت الله بروجردى از ممتحنینى درجه اول حوزه علمیه به شمار می‌آمد.
آیت الله منتظری یکى از دو سه نفرى است که براى اولین بار درس فقه و اصول حضرت آیت الله خمینى را پایه‌ریزى کردند و دوره تحقیقات و دروس فقهیى آیت الله بروجردى را تدوین کرده که به نام "نهایة الاصول" به چاپ رسیده است. همچنین کلیه تحقیقات فقهى آن مرحوم را به رشته تحریر درآورده که قسمتى از آن به نام "البدرالزاهر" منتشر شده است. پس از فیلسوف بزرگ، آیت الله علامه طباطبایی، در حوزه علمیه قم، بارزترین و محقق‌ترین استاد فلسفه به شمار می‌‌آید، همچنان که در تدریس فقه و اصول نیز از اساتید درجه اول حوزه علمیه قم می‌باشد.
به هنگام اوجگیرى مبارزات روحانیت مترقى به رهبرى حضرت آیت الله العظمى خمینى در نیمه دوم سال 1341، آیت الله منتظرى از نخستین و بارزترین شخصیت‌هاى علمى و روحانى حوزه علمیه بود که در این زمینه نقش بارزى در پیشبرد و گسترش مبارزات اسلامى ایفا کرده است. پس از دستگیرى آیت الله خمینى و عده‌اى دیگر از علماى مبارز در 15 خرداد 42 بر اثر نفوذ کلام و افشاگری‌هاى او بود که شهرستان نجف‌آباد به حرکت آمده و مدت 7 روز به حالت اتصاب
.jpg)
