اعلامیههایى از جمله "زندگى نامه مجاهد آیتالله منتظری" به امضاى روحانیون مبارز پخش میشود، (سش411)؛یا در شهر بیجار، (س ش 412، 415)؛ و همدان، (س ش 413)؛ در نجفآباد پس از برگزارى نماز عید فطر در 13/ 6/ 57 مرحوم آیتالله شیخ عباس ایزدى در شمار سخنان خود خواستار آزادى آیتالله طالقانى و منتظرى است که مردم آن را تأیید میکنند، (س ش 414)؛ سخنرانى آقاى عباس کبیرى در جمع 800 نفرى مردم در مسجد باب الحوائج و اظهار امیدوارى آزادى زندانیان سیاسى چون آقایان طالقانى و منتظری، (س ش 417)؛ دیگر اعتراضات مردمى و...، (س ش422 ـ 419).
2ـ مخالفتهاى مبارزان مقیم خارج به وجود زندانیهاى سیاسى به ویژه آیتالله منتظری
همزمان با اوج مبارزات داخل کشور، مخالفان رژیم که به هر دلیلى در خارج از کشور به سر میبردند نیز توانستند صداى انقلاب را به گوش مردم دیگر کشورها برسانند. مخالفان که غالباً یا دانشجو، یا فراریان از دست رژیم یا گروههاى سیاسى بودند، در یکى از حرکات پرثمر که بازتاب خوبى هم در جراید و رسانههاى اروپایى داشت، در کلیساى "سن مری" پاریس دست به اعتصاب و تحصن زدند و ضمن ابراز مخالفت با سلطنت شاه، خواستار فضاى باز سیاسى در ایران شدند. اگر نگوییم در تمامى این اعتراضات در خارج از کشور نسبت به لزوم آزادى آیتالله منتظرى اظهار نظر شده است، در اکثر آنها نام ایشان در صدر یا اولینهاى اسامى زندانیان سیاسیِ شاخص، مطرح شده است. در کلیساى "سن مری" اعلامیهاى با عنوان "زندگینامه مجاهد نستوه حضرت آیتالله منتظری" منتشر شد که به ویژه به مبارزات سیاسى ایشان از سال 1341 تا به حال میپرداخت و هم چنین طى بیانیهاى که توسط دانشجویان متحصن در همان کلیسا منتشر شد، به همان مطالب پرداخته شد. (س ش 361ـ 360)؛ طى نامهاى که روحانیون مبارز خارج از کشور خطاب به یاسر عرفات رئیس سازمان آزادى بخش فلسطین (فتح) نوشتند، به برخى از زندانیان سیاسى از جمله آیتالله منتظرى اشاره شده است، (س ش 346)؛ و روحانیون مبارز ایران درباره خواستههاى اعتصاب کنندگان اطلاعیهاى در 1 و 2 اکتبر 1997، (9 و 1071356) در پاریس صادر و آزادى مجاهدین راستین چون طالقانى و منتظرى را خواستار شدهاند، (س ش 367ـ365).
و در دیگر اعلامیهها که مبارزان مقیم خارج کشور صادر کردهاند با این عناوین و محتوا و امضا، از آیتالله منتظرى به عنوان روحانى و زندانى سیاسى شاخص نام برده است: اعلامیه