آیت‌الله منتظری

مقدارى نان جوین خشکیده که آرد آن را همسرش (دختر پیامبر "ص") با دست خود تهیه نموده و مقدارى نمک تشکیل شد و لباسش از پارچه‌ایى ساده و ارزان قیمت بود. او فریاد می‌زد آیامن با شکم سیر بخوابم و لباسى ابریشمى بپوشم و نکند در دورترین نقاط مملکت من انسانهایى با شکم گرسنه و یا عریان به سر برند. (نهج البلاغه وصیت 45 مراجعه شود)

در تقسیم بیت المال آن چنان مساوات را رعایت می‌کرده که عده‌اى از ریاست طلبان علیه آن حضرت اعتراض می‌کردند و وقتى از او چنین پاسخ می‌شنیدند که "اگر این اموال مال شخصى خودم می‌بود نیز آن را بطور مساوى در میان مسلمین تقسیم می‌نمودم تا چه رسد که این اموال از آن همه ملت است" از اطراف علی(ع) پراکنده می‌شدند و علم مخالفت بر می‌افراشتند و سرانجام آتش جنگ جمل، صفین و نهروان را بپا نمودند. او نه تنها خود چنین عمل می‌نمود بلکه در اجراى عدالت به دست فرمانداران خود آن چنان پافشارى می‌کرد که وقتى می‌شنود یکى از استاندارانش (عثمان بن حنیف) به مهمانى یکى از اشراف مکه می‌رود و در سر سفر‌‌هاى که در آن غذا‌‌هاى رنگارنگ چیده بود، می‌نشیند و در آنجا از طبقه ضعیف دعوت شنیده‌ام که به مهمانى کسانى رفت‌‌هاى که با توانگران هم بزم و از بینوایان بی‌خبرند.‌اى پسر حنیف به آنچه که بر آن دندان می‌نهى درست بیندیش. آیا نمی‌نگرى که رهبر و پیشواى شما از متاع‌‌هاى دنیا به دو قرص نان و به دو جامه کهنه اکتفا نمود. (نهج البلاغه نامه 45).

این است نمونه‌هایى از حکومت اسلامى که به رهبرى علی(ع) در جامعه آن روز پیاده شد. اما متأسفانه پس از شهادت على علیه‌السلام حکومت اسلام مسیر خود را از دست داد و با رهبرى خلفاى اموى و عباسى و فاطمى و عثمانى به نام حکومت اسلامى و همچنین حکومت‌‌هاى دوران گوناگون تاریخ اسلام تا امروز که به صورت استعمار سیاه چهره اسلام درست، وارونه گشته تا آنجا که هیچ نشانه‌اى از حکومت على علیه‌السلام در کشور‌‌هاى اسلامى به چشم نمی‌خورد. "امروز اموال عمومی، معادن و جنگلها و ذخایر دریایى و... در کشور‌‌هاى اسلامى به خصوص کشور ما ایران دست طبقه حاکم و بورژواست و به جاى صرف این اموال در راه مصالح و بهبودى وضع ملت به ساختن کاخ‌‌هاى سر به فلک کشیده و ویلاها و ساختن پلاژها در کنار دریا حتى براى سگهاشان و عیاشى و شب نشینى و به پا کردن جشن‌‌هاى ننگین دو هزار و پانصد ساله براى پادشاهى جبار و سفاک که روى تاریخ ایران را سیاه کردند و به پا نمودن بازی‌‌هاى آسیایى و ساختن دهکده المپیک براى بازی‌‌هاى جهانى که مقصودى جز سرگرم کردن