متن اعلامیة روحانیون حوزة علمیة قم دربارة اعمال ضد دینى و مفاسد رژیم شاه و لزوم قیام مردم و برقرارى حکومت اسلامیاسناد انقلاب اسلامی، ج 4، ص272.
"و من اصبح و لا یهتم بامور المسلمین فلیس منهم و من سمع رجلاً ینادى یا للمسلمین فلم یجبه فلیس بمسلم". "از سخنان رسول اکرم (ص)".
"هر کس به چنین حالتى در آید که به امور زندگى مسلمانها اهمیتى نورزد، از مسلمانان نیست و هر کس فریاد مسلمانى را بشنود که ازامت اسلامى دادخواهى و کمک میطلبد و در عین حال به ناله او پاسخ مثبت ندهد، مسلمان نیست"
از هنگامى که انسان، زندگى دسته جمعى تشکیل داده، خود را نیازمند به یک نظام و حکومت عادلانهاى دانست که در سایه آن به زندگى خود ادامه دهد و براى رفع نیاز خود در طول زمان به تشکیل حکومتهاى مختلفى دست زد، اما متأسفانه هدف خود را، که تأمین سعادت و خوشبختى است، در آن نظامها نیافت و این آرزو را بشر در فراز و نشیبهاى تاریخ هم چنان در سر میپرورانید تا آنکه خورشید عدالت گستر اسلام طلوع کرد و دامن حکومت خود را تا دورترین نقاط دنیاى آن زمان گسترد و در آنجا بود که انسان آرزوى دیرین خود را در این مکتب مشاهده کرد. در آنجا که میدید رهبر او على بن ابیطالب(ع) در برابر قانون با یک فرد غیر مسلمان که در حمایت اسلام بود مساوى است، زیرا خود شاهد این جریان بود که روزى علی(ع) در زمان خلافتش زره خود را که در جنگ صفین گم کرده بود، به دست مردى نصرانى میبیند. او را به محکمه قضاوت میبرد. در آنجا قاضی، که خود یکى از مأمورین حکومت على علیه السلام است، بین رهبر مسلمانها و مرد ذمّى قضاوت میکند. قاضى از حضرت میخواهد که بر ادعاى خود شاهدى بیاورد (زیرا در اسلام براى اثبات هر مدعایى حداقل دو شاهد عادل لازم است) اما علی(ع) شاهدى نداشتند. قاضى علیه حضرت حکم میکند و طبق این حکم زره از آن مرد نصرانى شد. این شخص هنگامى که مساوات و عدالت را تا این حد نظام اسلام مشاهده کرد اسلام را اختیار نموده و زره را به حضرت برگردانید. آنجا که مسأله اموال و ثروتهاى عمومى مطرح است باز با دیدگان خود مشاهده میکند که خلیفه مسلمین علی(ع) با ضعیفترین فرد جامعه مساوى و برابر است. بلکه ملت میدید که خوراک حاکمش از