آیت‌الله منتظری

غفارى بیان کننده میزان پشتیبانى روحانیت مترقى از انقلاب خلق ایران است و به خوبى نشان می‌دهد که روحانیت متعهد ایران از انقلاب مسلحانه خلق ایران (که یک ضرورت تاریخى بوده و جز آن براى نجات توده محروم راهى نیست) استقبال کرده و حتى براى پشتیبانى و دفاع از آن به قربانى دادن نیز آماده است.

تبعید‌‌هاى پى در پى و زندانى شدن‌‌هاى ده‌ها روحانى مبارز و شکنجه‌‌‌هاى طاقت فرساى آنان و شهادت‌‌هاى پاره‌اى از آنها، شاهدى گویا بر این ادعاست.

حوزة علمیه قم به عنوان اعتراض به اعمال وحشیانه رژیم نسبت به دانشجویان مبارز دانشگاه‌ها و حمله‌‌‌هاى بی‌شرمانه به مراکز تجمع آنها و دستگیری‌‌هاى دانشمندان و روشنفکران مسئول از قبیل استاد محترم دانشگاه جناب آقاى دکتر على شریعتى و ضرب و شتم‌‌هاى قرون وسطایى در شکنجه گاه‌‌‌هاى رژیم و کشتار بیرحمانه انقلابیون پیشگام خلق و سختگیری‌‌هاى بی‌سابقه در سطح زندان‌‌هاى سیاسى و حتى جلوگیرى از انجام فرایض مذهبى و بازرسی‌‌هاى منطقه‌اى و یورش‌‌هاى شبانه ماموران دژخیم صفت رژیم به منازل مردم بی‌پناه و تعطیل‌کردن مساجد و مراکز روشنگرى و بیدارى مردم از قبیل مسجد هدایت، مسجد جاوید، حسینیه ارشاد و غیره و کشتن ناجوانمردانه حضرت آیت‌الله غفارى در زیر شکنجه و تبعید و زندانى کردن بیش از 30 نفر از اساتید برجسته و فضلاى حوزه‌‌‌هاى علمیه قم و تهران از قبیل آیات و حجج اسلام آقایان: منتظری، ربانى شیرازی، مشکینی، انواری، حجتى کرمانی، علوى طالقانی، مفتح، آذری، جنتی، خزعلی، تهرانی، گرامی، یزدی، فاضل، صالحی، احمدى خمینی، صانعی، انصارى شیرازی، ربانى املشی، طباطبایی، عبایی، مومن قمی، منتظرى قمی، راشد یزدی، امید، غیوری، جعفری، جنتى کرجی، عالمى سمنانی، صالحى مازندرانی، معادیخواه، مولانا، شریعتى سبزواری، عندلیب، عرفا، سالاری، ناصح زاده، طارمی، و ده‌ها تن دیگر و به خاطر اعتراض به استثمار و غارت این ملت توسط آمریکا و اسراییل، به مدت دو روز حوزه‌‌‌هاى درس را تعطیل نمود و در ظرف این دو روز مجالس ختمى از طرف جامعه روحانیت به عنوان تجلیل از روح شهید بزرگ "غفارى عزیز" برگزار و در آن مجالس، روحانیون و سایر طبقات با فریاد‌‌هاى اعتراض آمیز خود و با تظاهرات پرشکوه و درگیری‌‌هاى پى در پى با مأموران جلاد رژیم، خشم خود را نسبت به دستگاه فاشیستى هیئت حاکمه ایران ابراز داشتند و باز در همین زد و خورد‌‌هاى اخیر طلاب و جوانان قم با پلیس، تعداد زیادى از آنان زخمى و دستگیر و به زندان قم و کمیته تهران فرستاده شدند. ما این اعمال وحشیانه قرون وسطایى را که روز بروز بر شدتش افزوده می‌گردد(و این خود نشانه ضعف و وحشت بیش از حد دستگاه از پیشرفت انقلاب خلق می‌باشد)