داشتند و این حرکت در روحیه دانشگاهیان خیلى تاثیر خوبى داشت، در واقع یک نوع پیوند حوزه و دانشگاه محسوب مىشد، در این مدت دستههاى مختلف مردم از شهرستانها مىآمدند، خیابانهاى اطراف دانشگاه همیشه پر از جمعیت بود، یادم هست آقاى شیخ على تهرانى روى دوش مردم در دانشگاه تهران براى مردم سخنرانى مىکرد؛ بعد گفتند خانمهاى فاحشهخانههاى تهران هم مىخواهند توبه کنند و به انقلاب بپیوندند و صحبت شد که یکنفر برود براى آنها سخنرانى کند، بنا شد آقاى حاج شیخ على تهرانى برود براى آنها صحبت کند، آنها هم چادر سرشان کرده بودند و گریه و زارى مىکردند و به انقلاب مىپیوستند، من نمىدانم آیا کسى از آن صحنهها فیلم هم گرفته است یا نه؟" (س ش495)