تحصن در دانشگاه تهرانآیتالله منتظری، خاطرات، ص431 ـ430. "آن وقت که رهبر انقلاب اسلامى ایران حضرت آیتالله العظمى امام خمینى قصد مراجعت به ایران را داشتند و عزم کرده بودندکه پس از پانزده سال دورى اجبارى از ملت و امت به وطن بازگردند و به پیروان خود ملحق گردند و بختیار ملعون از ترس سقوط خود ورود ایشان را به تعویق انداخت، روحانیون مبارز در مسجد دانشگاه تهران به عنوان اعتراض به عمل خلاف قانون و خلاف انسانیت نوکر شناخته شدة امپریالیسم آمریکا متحصن شدند. آیت الله منتطرى جزء شخصیتهاى ارزندهاى بود که در تاریخ هشتم بهمن ماه از قم به تهران مهاجرت نمود و در تحصن روحانیون مبارز شرکت کرد. در این تحصن مفید که آیتالله طالقانى و استاد مطهرى نیز جزء شرکتکنندگان در آن بودند، ایت الله منتظرى ضمن گفتگوهاى خود با مخبرین جهان، از جنایت دستگاه نوکرصفت پهلوى و بختیار پرده برداشت"، فقیه عالیقدر، ج1، ص 202ـ 200.
"س: جریان تحصن در دانشگاه تهران به هنگام نخستوزیرى بختیار- که در اعتراض به تاخیر ورود امام به ایران صورت گرفت- به ابتکار چه کسى بود و چه پیامدهایى به دنبال داشت؟ لطفا جزئیات این قضیه را بیان بفرمایید.
ج: به طور کلى این جریان به پیشنهاد من بود، چون بنا بود که امام به ایران بیایند و مقدمات کار هم فراهم شده بود ولى بعدا معلوم شد که دولت بختیار از آمدن امام جلوگیرى به عمل آورده، ما این تحصن را راه انداختیم تا دولت بختیار را تحت فشار بگذاریم که به امام اجازه ورود به ایران را بدهد، ما اعلام کردیم که در اینجا مىمانیم تا فرودگاهها باز شود و امام به ایران بیاید، این تحصن را به خاطر اهمیت دانشگاه در مسجد دانشگاه تهران گذاشتیم، جمعیت بسیار زیادى هم از آن استقبال کرد، سرهنگ عزیزالله رحیمى هم جزو کارگردانها بود، طبقات مختلف مردم در این تحصن شرکت کردند، مرحوم محمد هم در برگزارى آن نقش موثرى داشت، در مسجد دانشگاه گاهى من صحبت مىکردم، گاهى مرحوم آقاى ربانىشیرازى صحبت مىکرد و گاهى مرحوم آقاى بهشتى، و به همین شکل علىالتناوب افراد صحبت مىکردند، در این جلسه مشاهیر علما از شهرستانهاى مختلف شرکت کرده بودند، البته شخصیتهاى سیاسى هم شرکت کرده بودند، از وکلاى مجلس آن زمان هم بعضىها شرکت کرده بودند، خبرنگارها هم آنجا جمع بودند با من و چند نفر از افراد دیگر از جمله آقاى دکتر بهشتى در آنجا مصاحبه کردند، شاید حدود سیصد خبرنگار از خبرگزاریهاى مختلف آنجا بودند و ما مسائل را با آنها مطرح مىکردیم، به طور کلى کنترل از دست دولت بیرون رفته بود؛ آقاى دکتر صالحخو از مترجمین بود، ایشان مدتى در صندوق بینالمللى پول بود؛ آقاى دکتر غلامعباس توسلى که مدتى وکیل مجلس و استاد دانشگاه بود نیز از مترجمین بود. غرض اینکه شخصیتهاى مختلف در جریان کار شرکت