آیت‌الله منتظری

متن اعلامیة آیت الله منتظرى به مناسبت راهپیمایى تاسوعا و عاشوراو کشتار وحشیانه رژیم شاه در شهر‌‌هاى اصفهان و نجف‌آبادآیت‌الله منتظری، خاطرات، ج2، ص863؛ اسناد انقلاب اسلامی، ج2، ص512.

"یا ایها الذین آمنوا استعینوا بالصبر و الصلوه، ان الله مع الصابرین. و لا تقولوا لمن یقتل فى سبیل الله اموات بل احیاء و لکن لاتشعرون. و لنبلونکم بشئ من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشر الصابرین. الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انالله و اناالیه راجعون. اولئک علیهم صلوات من ربهم رحمه و اولئک هم المهتدون".

ملت مسلمان و شجاع ایران!

بار دیگر رژیم استبدادى ایران دست به جنایتى و حشتناک زد که ابعاد آن به مراتب از جنایات قبل بیشتر و هولناکتر بود. چون ملت شریف ایران در روز‌‌هاى تاسوعا و عاشوراى سرور شهیدان حضرت ابى عبدالله الحسین علیه‌السلام راهپیمایی‌‌هاى عظیم و با شکوهى را که در حقیقت یک رفراندم تاریخى بود در سراسر کشور، حتى در قراء و قصبات ترتیب داد و بدین وسیله نظام استبدادى موجود را محکوم و خواست خود را مبنى بر تشکیل حکومت جمهورى اسلامی، به رهبران مراجع عالیقدر اسلام، به ویژه حضرت آیت‌الله العظمى خمینى مدظله العالی، اعلام نمودند.

رژیم ایران، به دنبال این رفراندم تاریخی(که در هر کشور دیگر به وقوع می‌پیوست، رژیم آن قهراً ساقط می‌شد) فهمید که هیچگونه پایگاهى در میان مردم ندارد. به ناچار تحت تظاهرات به اصطلاح ملى و میهنی! به نفع رژیم، عده‌اى از اشرار و اوباش مزدور را در پناه مأمورین دلال در اکثر شهر‌‌هاى ایران به راه انداختند و با شعار جاوید شاه، به ملت مسلمان حمله کردند و عده زیادى را کشته و یا مجروح کردند. مساجد و بیمارستانها، منازل، مغازه‌ها و وسایل نقلیه را به آتش کشیده و یا تخریب نمودند و حتى نوامیس مردم را مورد تجاوز هتک قرار داده و به مقدسات مذهبى اهانت نمودند.

از باب نمونه، عمال و مزدوران رژیم، در روز‌‌هاى یازده و دوازده محرم در یک عقب‌نشینى تاکتیکی، ناگهان بطور بی‌سابقه و هولناکى شهر اصفهان و حومه و نجف‌آباد را محاصره نموده و از زمین و هوا مردم بی‌دفاع را مورد حمله وحشیانه قرار دادند و از هیچ جنایتى خوددارى نکردند؛ زدند و کشتند و سوختند و غارت کردند و این دو شهر را به صورت شهر جنگ زده درآوردند و بدین وسیله محیطى توأم با رعب و وحشت بوجود آوردند که مردم به ناچار به خانه‌ها ومساجد و کوچه‌‌‌هاى بن‌بست پناه بردند، ولى متأسفانه در آنجاها نیز مردم از یورش