آیت‌الله منتظری

بازگشت از نجف اشرف و بازداشت مجدد و انتقال به زندان قزل‌قلعه(711346)

در سفرى که آیت‌الله منتظرى به عراق داشت پس از پایان دیدار و گفتگو با آیت‌الله خمینى قصد سفر زمینى به مکه مکرمه می‌کند اما پس از میسرنشدن، از مرز خسروآباد آبادان به همراه برخى به ایران باز می‌گردد که توسط مرزبانان ایرانى در تاریخ 711346 بازداشت و روانه زندان قزل‌قلعه می‌شود، (س ش 108).

در میان اسناد در دسترس، چند مورد اعتراض و پیگیرى نسبت به این بازداشت مشاهده می‌شود، (س ش 109).

شدت این اعتراض‌ها مربوط به عده‌اى از روحانیون است که با آقاى بهبهانی، خادمی، و خراسانى تماس گرفته‌اند و از اعتصاب غذاى آیت‌الله منتظرى در زندان خبر دادند. در پى نظر رهبر عملیات ساواک که احتمال می‌دهد روحانیون و بازاری‌‌هاى نجف‌آباد تحرکاتى داشته باشند، در پی‌نوشت، نظر رئیس امنیت داخلى آمده که عده‌اى قصد دارند از آقاى سید على بهبهانى بخواهند براى آزادى آیت‌الله منتظرى اعتصاب غذا صورت گیرد، (س ش 114).

در حالى که نزدیک 4 ماه از بازداشت معظم له گذشته بود، گزارشى با امضاى ازغندی، باصرى نیا و ثابتى منعکس می‌شود: "که با توجه به اتهام عبور غیرمجاز از مرز که محکومیت آن اگر به دادگاه ارجاع گردد به مراتب کمتر از مدت بازداشت است؛ پیشنهاد می‌شود در صورت تصویب، حال که ماه‌‌هاى سوگوارى محرم وصفر خاتمه یافته است بهتر است با اخذ تعهد آزاد گردد"، (س ش 112).

پس از 6 ماه بازداشت در قزل‌قلعه سرانجام در 561346 آیت‌الله از زندان قزل‌قلعه آزاد می‌شود و آیت‌الله خمینى طى تلگرافى خطاب به ایشان می‌نویسد:

"ورود جنابعالى موجب مسرت، ذهب العناء و بقى الاجر و بشّرکم الله بالجنه"، (س ش 116).

آیت‌الله منتظرى پس از آزادی، طى مسافرت کوتاهى به نجف‌آباد قصد قم می‌کند تا به فعالیت‌‌هاى علمى در کنار فعالیت‌‌هاى سیاسى پردازد، (س ش119ـ117)؛ اما گویا طعم شیرین این آزادى با تبعید، طعم دیگرى می‌یابد...!