شد. مردم نجف‌آباد مانند تحصنى که در خرداد 42 در اعتراض به بازداشت امام خمینى کرده بودند، مجدداً در 1681343 اعتصاب کردند. ساواک محرکین را شیخ نعمت‌الله صالحی، شیخ عباس ایزدی، شیخ سمندری، شیخ باقر تدین و در رأس آنها آیت‌الله منتظرى را ذکر کرده است، (س ش 24 ـ 23).
در این خلال، گزارشى از ساواک اصفهان به تهران پیرو نامه شماره 320، ارسال می‌شود که حاکى از: "موقعیت خاص علمى آیت‌الله منتظرى بین مردم نجف‌آباد، مبارزه ایشان با بهائیت، همطرازى ایشان با آیت‌الله خمینی، تدریس فقه و فلسفه و اصول" است، (س ش 25).
آیت‌الله منتظرى و برخى دیگر اعتقاد داشتند که نام امام خمینى نباید به فراموشى سپرده شود و از جمله نباید خانه ایشان که محل مراجعات بود خالى بماند و شهریه ایشان با تلاش و کوشش فراوان پرداخت گردد. همچنین جلسه‌اى در اعتراض به تبعید ایشان به ترکیه در مدرسه فیضیه ترتیب داده می‌شود که در این جلسه آقایان منتظری، مشکینى و نورى سخنرانى می‌کنند. آیت‌الله منتظرى پس از سخنان آقایان مشکینى و نورى طى سخنانى گفت: "حوزه علمیه قم که روح الله در آن نباشد روح ندارد خمینى باید برگردد".
از جمله تلاش‌‌هاى دیگر در راستاى اعتراض به تبعید آیت‌الله خمینی، تلاش براى تعطیلى درس‌‌هاى حوزه بود که با مخالفت برخى از علما مواجه شد، (س ش 29 ـ 27).
اما قبل از این مراسم، مراسمى با تلاش آیت‌الله منتظرى و آیت‌الله ربانى شیرازى در شب نیمه شعبان در صحن بزرگ حضرت معصومه(س) برگزار می‌گردد، (س ش 26).
در همین راستا و در آستانه ماه مبارک رمضان استفتائیه‌اى با امضاى 32 تن از فضلا و روحانیون حوزه به حضور آیات میلانى و مرعشى ارسال و از آنها با توجه به عزیمت طلاب و روحانیون جهت تبلیغ در ماه رمضان؛ درباره وظایف آنان با موضوع مسایل روز، دفاع از روحانیت و تجلیل از مقام آیت‌الله خمینی، کسب تکلیف شده است. این نامه‌ها که در پاى آن امضاى اساتید معروفى از حوزه از جمله آیت‌الله منتظرى دیده می‌شود، توسط آن حضرات پاسخ گفته شده که: وظیفه دارید با حفظ آرامش به وظایف خود عمل کنید و مصالح و مفاسد را براى مردم بیان دارید، (س ش 32 ـ 30).
.jpg)
