علمیه قم از رهبریهاى ارزنده تعالیم و تربیتهاى فروزنده ایشان محروم بوده و با کمال بیصبرى در انتظار قدوم شریف ایشان دقیقهشمارى کردهاند. وضع مسلمانان و روش ناهنجار دولتهاى غیر ملى به جایى کشیده که مرجع دینى یک ملت نتواند احکام الهى را صریحاً بیان کند و از آزادى ملت و استقلال کشور خود دفاع نمایدو به جرم اعتراض (به کاپیتولاسیون منفور) بیش از یک سال در حال تبعید و ناراحتى به سر برد. آرى به جرم اعتراض به کاپیتولاسیون یعنى به جرم اعتراض به لایحهاى که میگوید ملت ایران باید در برابر اراده و خواستههاى اجانب تسلیم و حق هیچگونه دفاع از مال و جان و ناموس خود نداشته باشد. ما نفهمیدیم اگر کاپیتولاسیون به نفع و صلاح ملت ایران است چرا یک روز براى الغاء آن جشنها گرفتند و الغاء آن را از افتخارات هیأت حاکمه آن روز شمردند؟ و اگر به ضرر است چرا دومرتبه آن را با وضع فجیعترى به ملت ایران تحمیل کردند؟ آیا دولتها فکر نمیکنند این مملکت آتیهاى دارد، نسل دیگرى در پى این نسل است، تاریخ پس از این کارهاى ما را دقیقاً بازگو میکند، نسل آینده گذشتهها را مورد بررسى قرار داده و در صفحات تاریخ واقعیت کردار ما را رنگین یا ننگین مجسم میسازد؟
آن روز که بزرگ مرجع جهان شیعه مرحوم آیتالله حاج میرزا محمدحسن شیرازى حکم تحریم تنباکو را صادر فرمود شاید هیأت حاکمه که پافشارى زیاد براى خنثى کردن آن حکم داشت خیال نمیکرد تاریخ آینده با قضاوت صحیح خادم و خائن را مشخص نموده و هریک را در صفحهاى به عظمت و حقارت، به خدمت یا خیانت معرفى کرده و در معرض افکار جهانیان قرار میدهد. آن روز که نابغة شرق سید جمالالدین اسدآبادى براى گسستن زنجیرهاى استعمار و مبارزه با خودکامگى و استبداد قد علم کرد و لواى آزادیخواهى برافراشت، زمامداران آن روز تصور میکردند با تهمتهاى ناروا، تحریف حقایق و تبعید آن مجاهد رشید میتوانند تاریخ را مسخ نموده و افکار نسلهاى آینده را منحرف سازند، ولى اکنون بر خلاف تصور آنها تاریخ قضاوت میکند که هیأت حاکمه آن روز ایران با سرپیچى از راهنمائیهاى آن بزرگمرد، ملت ایران را از سعادت و سیادتى که به آنها رو آورده بود محروم نموده و با تبعید او رشد و ترقى را از آسیا به جانب آفریقا سوق داد. تاریخ دائماً گذشتهها را به صورت نوینى تجدید میکند. امروز همان بزرگ مرجع شیعه و همان نابغة شرق هر دو در شخصیت حضرت آیتالله العظمى آقاى خمینى متمثل شده و تاریخ همان آزادیخواهی، همان مبارزه با استعمار و استبداد، همان تبعید و همان محرومیت ملت ایران را به صورت تازه منعکس میسازد؛ با این تفاوت که مردم امروز ایران در تشخیص حقایق از خرافات و تمیز خادم از خائن دقیقتر و در برابر افکار متضاد بهتر از عهدة قضاوت برمیآیند. امروز هیأتحاکمه ایران هرگونه آزادیخواهی، تظلم،