به مراتب نازله تمثل یافته او برای انبیاء است مانند تمثل او در صورت دحیه کلبی برای پیامبر(ص)".
وی نیز در جلد هفتم اسفار، صفحه 9، میفرماید:
"و ایاک ان تظن ان تلقی النبی (ص) کلام الله بواسطة جبرئیل و سماعه منه کاستماعک من النبی (ص)، او تقول ان النبی کان مقلدا لجبرئیل کالامة للنبی (ص)، هیهات ! این هذا من ذلک ؟ هما نوعان متبائنان کما مر، والتقلید لایکون علما أصیلا و لاسماعا حقیقیا ابدا".
"و بپرهیز که پنداری دریافت پیامبر(ص) کلام خدا را به واسطه جبرئیل و شنیدن آن توسط او همانند شنیدن خودت (کلام را) از پیامبر است، یا بگوئی که پیامبر مقلد جبرئیل است همان گونه که امت مقلد پیامبرند؛ بسیار فاصله است ! این کجا و آن کجا؟ آنها دو نوع کاملا از هم جدایند (همان طور که گذشت) و تقلید هرگز علمی پایدار و شنیدن حقیقی نیست".
و در همان مجلد، صفحه 24 تا 28، پس از ذکر مقدماتی به کامل ترین بیان میفرماید:
"ان سبب انزال الکلام و تنزیل الکتاب هو ان الروح الانسانی اذا تجرد عن البدن و خرج عن وثاقه من بیت قالبه و موطن طبعه مهاجرا الی ربه لمشاهدة آیاته الکبری و تطهر عن درن المعاصی واللذات والشهوات والوساوس العادیة والتعلقات، لاح له نور المعرفة والایمان بالله و ملکوته الاعلی؛ و هذا النور اذا تأکد و تجوهر، کان جوهرا قدسیا
.jpg)
