بالاشراق علی سبیل الانعکاس کمرآة مجلوة حوذی بها شطر الشمس؛ و حقیقة الایحاء والوحی مخاطبة العقل الفعال للنفس الناطقة بالفاظ منظمة مسموعة مفصلة".
"پس هنگامی که نفس در سرشت آفریده خود و سپس در خلق و خوی به دست آورده اش دارای فطرتی قدسی و غریزه ای روشنی خواه باشد، دارای گوهری پاکیزه، ذاتی پاک، ارتباطی استوار به عالم عقل، حقیر شماری کامل نسبت به عالم حس، میگردد... و قوه متخیله اش نیز در سمت ظاهر عالم کم فرو رفته، از عالم غیب گیرائی نیرومندی دارد. زیرا نفس با اینکه در حال تدبیر بدن است از هم آمیختگی با طبیعت رهایی مییابد و در حالی که بیدار است ملاحظه خود را از جنبه جسمانی به کنار میگذارد و نتیجتا به عالم خود برمی گردد و به روح القدس و کسی که خدا بخواهد از ملائکه مقربش، میپیوندد و از آنجا علم و حکمت را با صورت بندی به طور تراوش یا بااشراق به گونه انعکاس مانند آینه جلاءدیده ای که در مقابل خورشید قرار داده شده است استفاده میکند؛ و حقیقت وحی کردن و وحی، خطاب کردن عقل فعال است (جبرئیل) با نفس ناطقه به وسیله الفاظی منظم، شنیده شده، مفصل".
سخنان صدرالمتألهین در اسفار، تفسیر و دیگر کتب خود
صدرالمتألهین (ع) نیز در جلد هشتم اسفار، صفحه 127 میفرماید: "الحقیقة الجبرئیلیة من عالم الامر، واقفة بین یدی الله و کل من کان