صفحه ۴۶

یعنی: "رسول کسی است که جبرئیل بر او فرود می‎آید پس او جبرئیل را می‎بیند و سخن او را هم می‎شنود و جبرئیل بر او وحی فرو می‎آورد و چه بسا مانند حضرت ابراهیم (ع) در خواب خود می‎بیند، و نبی گاه سخن را می‎شنود و گاه شخص (ملک) را می‎بیند، و امام آن کسی است که سخن را می‎شنود ولی شخص (ملک) را نمی بیند."

قریب به همین مفاد است روایات اول، سوم و چهارم از همان منبع.

2 - و روی انه سأل الحارث بن هشام رسول الله (ص): کیف یأتیک الوحی ؟ فقال: "أحیانا مثل صلصلة الجرس و هو أشده علی فیفصم عنی و قد وعیت عنه ما قال و احیانا یتمثل لی الملک رجلا فیکلمنی فأعی ما یقول".صحیح بخاری، بدء الوحی، ج 2 و 3؛ صحیح مسلم قریب به همان معنا، باب عرق النبی فی البرد و حین یأتیه الوحی، ج 4، ص 1816، حدیث 87.

یعنی: روایت شده که حارث بن هشام از پیامبراکرم (ص) سؤال کرد که: وحی چگونه به سراغ شما می‎آید؟ پس آن حضرت فرمود: "گه گاه مانند آهنگ زنگ شتر، پس از آن از من جدا می‎شود در حالی که آنچه را وحی کننده گفته است از او حفظ کرده ام؛ و گه گاه فرشته برایم مانند مردی تمثل کرده پس از آن با من سخن می‎گوید پس آنچه را می‎گوید ضبط و حفظ می‎کنم."

ناوبری کتاب