صفحه ۴۳

4 - (و ماینطق عن الهوی ‏ ان هو الا وحی یوحی ‏ علمه شدید القوی) .سوره نجم، آیات 3 الی 5. این آیات تصریح بر این دارد که آنچه پیامبراکرم (ص) از سوی خدا در قالب الفاظ و عبارات و گفتار ابراز می‎دارد چیزی جز وحیی که به او القاء می‎شود نیست و جبرئیل آن را تعلیم نموده است، و پیامبر(ص) در صورت بخشی وحی به قالب ارائه گردیده هیچ نقشی ندارد.

نسبت انزال قرآن به خداوند نه پیامبر(ص)

5 - (و اوحی الی هذا القرآن لانذرکم به و من بلغ) .سوره انعام، آیه 19. "همین قرآن به من وحی شده است تا با آن شما و کسانی را که به آن ها رسد، بیم دهم."

اسم اشاره نمودار این است که همین قرآنی که به مردم رسیده است، اراده و اختیار پیامبر(ص) و صورت گری او در آن دخیل نبوده است.

6 - (یا أیها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک) .سوره مائده، آیه 67.

"ای فرستاده آنچه را به تو از پروردگارت فرو فرستاده شده است برسان."

این آیه دلالت دارد که همان چیزی که از طرف خداوند بر پیامبراکرم (ص) فرو فرستاده شده و انزال یافته است همان را او باید به

ناوبری کتاب