صفحه ۴۱

عدم اطلاق قرآن بر صرف معانی آن

1 - (و انه لتنزیل رب العالمین، نزل به الروح الامین علی قلبک لتکون من المنذرین، بلسان عربی مبین ) سوره شعراء، آیات 192 الی 195. مراد از ضمیر "انه" و "به" قرآن است و "بلسان" هم متعلق به "نزل" می‎باشد، یعنی قرآن قطعا نازل شده از ناحیه رب العالمین است و روح الامین، جبرئیل، قرآن را به زبان عربی بر قلب تو نازل کرده است تا از بیم دهندگان باشی. کلمه "قرآن" نام الفاظ خاصه است که متضمن معانی مخصوصه می‎باشند نه خصوص معانی آنها.

و به همین وزان و مؤید ومؤکد آن است آیاتی مانند: (قل نزله روح القدس من ربک بالحق) سوره نحل، آیه 102. (انا انزلناه قرآنا عربیا لعلکم تعقلون) سوره یوسف، آیه 2. و (کذلک انزلناه حکما عربیا) سوره رعد، آیه 37. و (و کذلک أنزلناه قرآنا عربیا و صرفنا فیه من الوعید) سوره طه، آیه 113. و (و کذلک أوحینا الیک قرآنا عربیا) سوره شوری، آیه 7. و (انا جعلناه قرآنا عربیا لعلکم تعقلون) سوره زخرف، آیه 3. و (و لقد ضربنا للناس فی هذا القرآن من کل مثل لعلهم یتذکرون ‏ قرآنا عربیا غیر ذی عوج لعلهم یتقون ) .سوره زمر، آیات 27 و 28.

این آیات دلالت دارد که قرآن عربی که قالب معنای وحی است از

ناوبری کتاب