که به ادعای او برایش کشف شده و با علم حضوری برای او معلوم گردیده است مطابقت دارد، و به عبارتی دیگر چه تضمینی برای درست تبدیل شدن علم حضوری او به علم حصولیش و مطابقت آنها با هم و عکس برداری صحیح ذهن او از حقیقت دیده شده و معصوم بودن وی در بیان دریافت های خودش وجود دارد؟
ضمانت تطابق در مقام ثبوت یا اثبات ؟
آنچه درباره این سؤال به نظر میرسد این است که بگوییم: مراد از ضمانت ذکر شده ضمانت در چه مرحله ای است ؟ آیا مراد، ضمانت به لحاظ عالم ثبوت و نفس الامر و واقع است، یعنی در حقیقت سؤال از این است که علت و سبب مصون و معصوم بودن او از خطا چیست، چه آن علت و سبب برای ما معلوم باشد چه نباشد؟ یا اینکه مراد از آن، ضمانت به لحاظ عالم اثبات و علم و با نظر به آگاهی و اطلاع پیدا نمودن از عدم خطای شخص مکاشف و وحی شده در حکایت خود از حقیقت کشف شده است ؟ یعنی سؤال از این است که آن امری که ما به واسطه آن میفهمیم که او در این حکایت و خبر اشتباه نکرده است، چیست ؟ و به عبارتی دیگر آیا سؤال از علت آن ضمانت است یا از دلیل آن ؟
اگر مراد از آن، جستجو کردن از علت ضمانت به حسب عالم ثبوت و واقع است، جواب این است که - همان طور که قبلا اشاره شد - همان مبدأ غیبی که با کشف معنوی و صوری از حقیقت پرده برمی دارد