صفحه ۱۹۳

کتاب (قرآن) را به عنوان نوری که چراغ هایش فروکش نمی شود فرود آورد". آن حضرت نزول کتابی را که روشنائی مردم است، که همان قرآن ملفوظ می‎باشد، به خداوند نسبت داده است.

3 - و باز می‎فرماید: "و قد قلتم ربنا الله فاستقیموا علی کتابه..."نهج البلاغه، خطبه 176. "و گفتید پروردگار ما خداوند است پس بر کتاب او (قرآن) استقامت ورزید".

در اینجا صریحا آن حضرت قرآن ملفوظ را که فرمان می‎دهد مردم را که بر آن استقامت کنند، به خداوند نسبت داده است. رجوع شود نیز به خطبه های 86 و 167 و نامه 53 و کلمات قصار، کلمه های 78 و 270.

در کلمه 270 می‎فرماید: "ان هذا القرآن انزل علی النبی (ص)" "همین قرآن بر پیامبر(ص) نازل شده است". مراد از همین قرآن، قرآن ملفوظ در دسترس مردم است.

4 - از امام صادق (ع) نقل شده است که فرمود: "ان العزیز الجبار انزل علیکم کتابه..."اصول کافی، کتاب فضل القرآن، حدیث 3. "حق تعالی بر شما کتاب خود را فرود فرستاد". کتاب خداوند که از طرف او به عموم مردم فرود فرستاده شده است تنها معنای قرآن نیست، بلکه قرآن با الفاظ و عبارات است.

حاصل مطلب اینکه: سخن گفتن درباره قرآن که آیا الفاظ آن هم از سوی خداوند است یا تنها معنای آن از طرف اوست بعد از پذیرش

ناوبری کتاب