آیت‌الله منتظری

حال با توجه به آنچه گفته شد حل همه این معضلات به این است که خداوند را عالم به تمام جزئیات دانسته و نفس نیرومند و مؤید پیامبر را نیز قابلی تام و تمام در تلقی وحی و کشف معنوی و صوری و بی غرض و اراده در آن و فاعلی توانا به اذن الله در ابلاغ آن بدانیم که می‎تواند با اتصال به مبادی عالیه نظام هستی معارف بلند را دریافت کند و با ارتباط با عالم ماده آنها را ابلاغ نماید. و مقتضای اطلاق و عدم تناهی حق تعالی در علم و قدرت و سایر کمالات و تقیید و تناهی همه جانبه نفس نبوی و امکان اتصال او با مخازن علمی قضائی و قدری حق تعالی و کشف معنوی و صوری وی نسبت به آنها و بی اختیار بودن او و عدم کوشش وی در وحی و کشف، جز این نخواهد بود. (لیس لک من الامر شیی ) .سوره آل عمران، آیه 128.

چنان که شیخ الرئیس (ع) در آخر کتاب "النجات" گفته است:

"ان جمیع ما یسنه (النبی (ص" فانما هو ما وجب من عندالله ان یسنه، و انما یسنه من عندالله؛ فالنبی (ص) فرض علیه من عندالله ان یفرض عباداته...".

"تمام چیزهایی را که پیامبر(ص) سنت می‎گذارد جز این نیست که از ناحیه حق تعالی واجب گردیده که پیامبر(ص) آنها را سنت نماید، و پیامبر(ص) حتما آنها را از طرف حق تعالی سنت می‎گذارد؛ پس بر پیامبر(ص) از سوی حق تعالی فرض شده است که عبادت های حق تعالی را واجب کند...".