پاسخ:
خداوند هرچند به لحاظ مرتبه ذات خویش، اراده متجدده که مستلزم مادی بودن محل اراده است ندارد، ولی میتواند به لحاظ مرتبه فعل خود در عالم مادی اراده متجدده داشته باشد و گرد اراده متجدده او در مرتبه فعل هم ردای کبریائی ذات او را غبار آلود نمی کند؛ همان طور که علم او در مرتبه فعل و عالم مادی میتواند متجدد و حادث باشد؛ چنان که فرمود: (حتی نعلم المجاهدین منکم والصابرین) سوره محمد، آیه 31. و (لیمیز الله الخبیث من الطیب) .سوره انفال، آیه 37. و همان گونه که پیش از این گفته شد وحی و رفت و آمد جبرئیل (ع) برای پیام آوردن درباره حوادث دنیوی و مادی در عالم ماده رخ نمی دهد؛ چنان که عبارت منقول از فصوص الحکم نیز تصریح بر این داشت که وحی و نزول ملک در عالم مثال تحقق مییابد. و عالم مثال که در آن کشف صوری و وحی مرحله پائین پدید میآید و نیز عالم عقل و مافوق آن که در آن کشف معنوی و وحی برتر حاصل میشود، همه از عوالم ماوراء طبیعت و طبعا از تجدد و تغیر و حدوث زمانی مبرا میباشند و اراده متجدده نسبت به آنها معنا ندارد؛ هرچند ممکن است موضوع وحی و انصراف نفس نبوی از نشئه طبیعت و توجه او برای دریافت وحی و همچنین ابلاغ وحی، از امور متجدد دنیوی و مادی باشد؛ ولی نه موضوع وحی و نه انصراف نفس پیامبر از عالم