آیت‌الله منتظری

همه کاره نبودن پیامبر(ص) در وحی

معقول برهانی و منقول قرآنی و مشهود عرفانی این است که پیامبر(ص) در وحی همه کاره نیست. او در اثر طهارت اصلاب شامخه و ارحام مطهره و تزکیه باطن، دارای شجره زیتونه نفسی گردید که (یکاد زیتها یضیی ولو لم تمسسه نار) وباقبس نار معلم اول (علمک ما لم تکن تعلم) با کشف معنوی در معنا آتش گرفت و با نسیم روح القدس و معلم ثانی (علمه شدید القوی) با کشف صوری با صورت و الفاظ و عبارات آن آشنا و شعله ور شد؛ زیرا فاقد شیی معطی آن نمی تواند بود تا کسی که ظرف خالی "لم تکن تعلم" است همه کاره باشد، اگر سررشته نهایتا به مبادی عالیه و از آنجا به مبدأالمبادی و غایة الغایات می‎رسد و برگی بی اذن او از درخت نمی افتد و زنبوری بی وحی او عسل نمی دهد، و خداوند معلم را برای پیامبر فرستاده است و:

همه کاره بودن پیامبر و اینکه قرآن محصول حالات ویژه پیامبر است چه معنایی می‎تواند داشته باشد جز محوریت قابلی محض او؟ البته همان گونه که گذشت این قابلیت توسط خود وحی و مبدأ آن توسعه پذیر است: (الم نشرح لک صدرک ‏ و وضعنا عنک وزرک) .سوره انشراح، آیات 1 و 2.