صفحه ۱۴۷

ممکن است نسبت به صورت و الفاظ هم ممکن است.

متخصص فن عرفان شارح بزرگ تائیه ابن فارض، سعید فرغانی می‎گوید:

"الالهام القاء الشیی فی الخلد، و ذلک لایکون الامن جهة الحق او الملا الاعلی؛ و هو ضرب من الوحی، والوحی علی ضروب أعلاها سماع کلام الله تعالی بلاواسطة کحال موسی (ع)، ثم بواسطة ملک فی صورة معینة او غیره".مشارق الدراری، صفحه 361.

"الهام القاء چیزی در خاطر و قلب است، و آن نیست جز از ناحیه حق تعالی یا مراتب عالیه نظام هستی؛ و آن نوعی از وحی است، و وحی اقسامی دارد که برترین آنها شنیدن کلام الله تعالی بدون واسطه است مانند حالت حضرت موسی (ع)؛ سپس شنیدن وحی به واسطه فرشته در صورتی معین یا غیر آن".

بشری بودن قالب الفاظ و در تنگنا قرار نگرفتن پیام و هدف وحی

درست است که قالب زبان خاص مانند قالب عربی، وحی نازل در آن قالب را به زبان خود درمی آورد؛ ولی این موجب نمی شود که مبدأ دانا و توانای فوق بشری وحی در بیان مقصود و مراد خود از وحی در تنگنای آن قالب گرفتار آید و آنچه را می‎خواهد و بناست به بشر ابلاغ کند در ضیق خناق الفاظ و قالب، از تبیین آن درمانده و عاجز شود.

ناوبری کتاب