آیت‌الله منتظری

حدیث "ثقلین" - که متواتر بین فریقین است - مردم را بعد از خود به آن و به عترت خویش ارجاع دادند.

چندی پیش در یکی از رسانه های خارجی مصاحبه ای از طرف دانشمند محترم جناب آقای دکتر عبدالکریم سروش وفقه الله تعالی در باب وحی و قرآن، مبنی بر اینکه مضمون وحی از ناحیه خداوند و صورت و قالب آن از خود پیامبر(ص) می‎باشد، منتشر شد و به دنبال آن سؤال ها و پاسخ های گوناگونی مطرح گردید. این نظر هر چند در خصوص تورات و انجیل کنونی که متون دست نویس بشری هستند به گونه ای توجیه پذیر و صائب می‎باشد، ولی درباره قرآن که به اجماع اهل اسلام، معنا و مضمون و هم چنین الفاظ و صورت آن از سوی مبدأ غیبی وحی بوده و پیامبر اسلام (ص) تنها نقش قابلی و پذیرش را برای تحقق آن داشته است به هیچ وجه پیش عموم دانشمندان مسلمان مقبول نمی افتد و بار عام نمی یابد. البته اظهار آن نظر زمینه میمون بازنگری حقیقت وحی و تحلیل معنای آن و جستجوی مجدد از ادله نقلی و عقلی آن را فراهم نمود و موجب جنب و جوش گروهی از دانشمندان و جهشی در معرفت دینی گردید و به خاطر همین امر نیز باید محافل علمی از اظهار آن استقبال کرده و