صفحه ۱۳۱

ترجیحی برای برگزیدن او در بین نبود)".

او در همانجا نیز از فتوحات مکیة، باب 369، نقل می‎کند که ابن عربی هم گفته است:

"فاذا تلی علینا القرآن فقد سمعنا کلام الله و موسی (ع) لما کلمه ربه سمع کلام الله و لکن بین السماعین بعد المشرقین؛ فان الذی یدرکه من یسمع کلام الله بلاواسطة لایساویه من یسمعه بالوسائط".

"پس آن هنگام که بر ما قرآن تلاوت شود بی تردید کلام خداوند را می‎شنویم و موسی (ع) (هم) وقتی پروردگارش با او سخن گفت کلام خدا را شنید، ولی بین دو شنیدن از مشرق تا به مغرب فاصله است؛ زیرا دریافت و علم شخصی که کلام الله را بدون واسطه می‎شنود با دریافت و علم کسی که آن را با وسائط می‎شنود همطراز نمی باشد".

ملائکه عقلی و مثالی و واقعیت داشتن آنها در عالم خارج

به هرحال همان طور که از کلمات نقل گردیده از حکماء و دیگر کلمات آنها و از سخنان عرفاء پیداست آنان ملائکه را به دو دسته تقسیم کرده اند: یکی، ملائکه عقلی مقرب که از آنها به عقول و ارواح نیز تعبیر می‎نمایند؛ و آنها همان مخلوقات الهی هستند که مجرد از ماده و احکام آن می‎باشند و از نظر ذات و فعالیت محتاج به ابزار بدنی نمی باشند. دیگری، ملائکه مثالی غیر مقرب که به آنها نفوس کلیه هم می‎گویند؛ و آنها مخلوقاتی هستند که از نظرذات مجردند ولی از نظر

ناوبری کتاب