درخواست نیروی استجابت دعا همانند نسبت فکر کردن به درخواست معرفت و علم است. "نسبة التضرع الی استدعاء هذه القوة نسبة التفکر الی استدعاء البیان." (الهیات شفاء، مقاله دهم، فصل اول). و صدرالمتألهین (ره) نیز در تفسیر خود، جلد یکم، صفحه 298 فرموده است: "مبدأ حضور الصورة مطلقا هو واهب الصور والافاضة من تلقائه"؛ "مبدأ حضور (و پیدایش) صورت به طور کلی (اعم از صورت علمی یا عینی، مجرد یا مادی) همان بخشنده (تمام) صور (و حق تعالی) است و فیض بخشی از جانب اوست".
رجوع شود نیز به اسفار، جلد سوم، صفحه 384 و به تعلیقه علامه طباطبائی (ره) بر همان جلد، صفحه 280 و 454 به ویژه صفحه 480. مرحوم علامه در آنجا میفرماید: "قد تقدم ان فی مرحلة المثال موجودا مثالیا نسبته الی النفس المتخیلة بالقوة نسبة العقل الفعال الی النفس العاقلة بالقوة اعنی العقل الهیولانی فی انه یخرج النفس عن القوة الی الفعل، ولو جاز خروج النفس بنفسها من القوة الی الفعل من غیر مخرج من خارج لزم اتحاد القوة والفعل وهو محال...".
یک فرق اساسی بین علوم لدنی و علوم فکری و قالب لفظی آنها
منتها فرق اساسی که در اینجا وجود دارد و شایان توجه است، این است که: علم و قالب لفظی آن، گاه از طریق شرایط قابلی و ظروف عادی و اسباب ومبادی فاعلی نه چندان دور و پنهان پدید میآید؛ و
.jpg)
