صفحه ۱۰۷

بعبارته هو و ذلک لانها لم تنزل للاعجاز کالقرآن و هی کلام الله تعالی بلاشک ."

"اگر بپرسی که: آیا احادیث قدسی بر پیامبر نازل شد به طور لفظ یا به طور معنا؛ پس جواب این است که: آنها به طور معنا نازل شده است نه به گونه لفظ؛ بنابراین خود پیامبر(ص) است که با عبارت خود از آنها تعبیر می‎کند و سر آن این است که احادیث قدسی مانند قرآن برای اعجاز نازل نشده است (تا عبارات آن فرابشری و از طاقت عادی بشر بیرون باشد) و حال اینکه احادیث قدسی بی تردید سخن حق تعالی است".

اینها بخشی از عبارات حکمای حکمت مشائی، اشراقی، حکمت متعالیه و عرفاء بود که به مناسبت تحلیل و تبیین حقیقت وحی و مراتب آن و به علت اینکه نویسنده محترم هم مکررا نظر خود را بر گفتار آنان متکی نموده اند از آنها نقل گردید، در حالی که هیچکدام از آنها نه تنها دلالت بر خلاقیت نفس پیامبر(ص) به واسطه عقل یا خیالش و فاعل بودن او در فضای وحی ندارد، بلکه تصریح بر نقش قابلی او در این زمینه است و برهان مدعای آنان هم در ذیل می‎آید.

برهانی بر عدم امکان فاعل بودن نفس پیامبر نسبت به وحی و صورتگری آن

اما اینکه گفتیم: صورت گری کتاب خدا و تألیف آن با قوه متخیله و خیال پیامبر(ص) با برهان سازگاری ندارد بدین جهت است که: فاقد

ناوبری کتاب