مربوط به فرق بین الهام و تعلم است. در آنجا علاوه بر آنچه در شواهد فرموده است تصریح میکند که در وحی و الهام هیچگونه استدلال، تعلم و کوششی از ناحیه کسی که به او وحی یا الهام میشود، وجود ندارد.
کلام حکیم سبزواری در کتاب اسرار الحکم
حکیم سبزواری (ع) هم در اسرار الحکم، صفحه 390، پس از اینکه بیان داشته است که آنچه را نفس در حالت خواب یا بیداری مشاهده میکند یا معنا است یا صورت و در هرحال یا قوه متخیله در آن تصرف کرده یا نکرده است، میفرماید:
"پس اگر آنچه را نفس رسیده از معانی و صور، در آنها متخیله مطیعه تصرف نکرده و صور را حس مشترک ادراک کرده و خیال حفظ کرده، پس آن وحی صریح و الهام صحیح است و حاجت به تأویل ندارد...".
سخن علامه طباطبائی در رساله المنامات والنبوات
استاد علامه طباطبائی (ع) نیز در رساله "المنامات والنبوات"، فصل 15، میفرماید:
"ان الانبیاء هم الاولیاء الکاملون بالفطرة و ان الوارد علیهم من جانب الحق الاول تعالی نوما و یقظة علی اقسام ثلثة : امور کلیة نوریة و امور جزئیة نوریة و امور جزئیة محسوسة، و ان الاول باطن الثانی
.jpg)
