آیت‌الله منتظری

است که هر چه چنان جانی پرفتوح تر و در ابعاد مذکور تواناتر باشد صاحب آن به جان جانان نزدیک تر و در بعد ولایت نیرومندتر و قول وحی بر او نیز ثقیل تر و در پهنه نبوت و رسالت، دامنه مأموریت وی هم پهناورتر است. پیامبر بزرگ اسلام (ص) که خاتم انبیاء و رسل الهی و در ولایت از همه کامل تر و شریعت او از تمام زوایا ختم دیگر شرایع است، طبعا جایگاه بلندتری دارد و راز غیب برخوانده بر او نیز که همان وحی قرآنی است، ثقیل ترین قول ها می‎باشد. و از این رو قرآن مجید مهم ترین و مقدس ترین متن دینی مسلمانان است که از آغاز زمان بعثت پیامبر(ص) و نزول قرآن تاکنون، به عنوان متن وحی و سخن حق، پیوسته مورد احترام خاص و اعتماد ویژه نزد خواص از اولیای دین و عموم مسلمانان بوده و هست، و همین اهمیت و قداست موجب توجه شایان دانشمندان اسلامی و نگاه ژرف آنان به جهات گوناگون آن شده و در آن رابطه بحث ها و مسائل متفاوتی از گذشته تا حال مطرح گردیده و در گذر زمان با کنکاش، زوایایی از آن آشکار شده و قهرا علوم و مسائل مهم قرآنی پدیدار گشته است. بدیهی است تداوم سیر کاروان تحقیق در این مباحث بر غنای آن علوم افزوده و باعث رسیدن به افق های تازه ای از معرفت دینی و شناخت کلام الهی خواهد گردید.

از جمله آن مباحث و مسائل، بحث پیرامون قالب معانی قرآن و الفاظ و صورت آن می‎باشد که آیا آنها که حاکی از معانی وحی قرآنی است همانند مضمون و معنای وحی از سوی مبدأ وحی بر جان پیامبر(ص) و خزینه خیال او فرو نشسته است، یا این که تنها معنای