مساله 362- اگر هنگام غسل به اندازه سر مویی از بدن نشسته بماند غسل باطل است، ولی شستن جاهایی که دیده نمی شوند و باطن محسوب میشوند - مانند درون بینی و گوش - واجب نیست.
مساله 363- اگر سوراخ جای گوشواره و مانند آن به قدری گشاد باشد که داخل آن دیده شود، باید آن را شست، ولی اگر دیده نشود شستن داخل آن لازم نیست.
مساله 364- جایی را که شک دارد از ظاهر بدن است یا از باطن آن بنابراحتیاط واجب باید بشوید.
مساله 365- چیزی را که مانع رسیدن آب به بدن است باید برطرف کند، و اگر پیش از آنکه یقین کند برطرف شده غسل نماید غسل او باطل است، همچنین اگر هنگام غسل شک کند چیزی که مانع رسیدن آب میباشد در بدن اوهست یا نه، باید بررسی کند تا مطمئن شود که مانعی نیست، مگر اینکه احتمال ضعیف و غیر عقلایی باشد.
مساله 366- در غسل باید موهای کوتاهی که جزو بدن به شمار میآیند شسته شوند، بلکه بنابراحتیاط واجب شستن موهای بلند هم لازم میباشد، و در هر صورت خود بدن که زیر مو واقع شده باید شسته شود.
مساله 367- شرایطی که برای صحیح بودن وضو گفته شد در غسل هم شرط است، مانند پاک بودن و غصبی نبودن آب و محل وضو. ولی در غسل، از بالا به پایین شستن اعضا و فاصله نشدن میان شستن اعضای غسل لازم نیست، مثلا اگر صبح سر و گردن و پس از چند ساعت طرف راست و چند ساعت بعد طرف چپ را غسل دهد، غسل او صحیح است، به شرط آنکه در این میان کاری که وضو را باطل میکند انجام ندهد.
مساله 368- کسی که نمی تواند از بیرون آمدن ادرار و مدفوع خود جلوگیری کند اگر به اندازه ای که غسل کند و نمازبخواند ادرار و مدفوع از او خارج نمی شود، بنابراحتیاط واجب باید هر قسمت را فورا بعد از قسمت دیگر غسل دهدو بعد از غسل هم فورا نمازش را بخواند، همچنین است حکم مستحاضه که بعدا گفته میشود.
مساله 369- اگر کسی شک کند غسل کرده یا نه باید غسل کند، و اگر شک کند غسل بر او واجب شده یا نه لازم نیست غسل نماید، و اگر مدتی پس از غسل کردن شک کند غسلش درست بوده یا نه لازم نیست دوباره غسل کند.ولی اگر بعد از خواندن نماز در اصل غسل کردن شک کند، با احتمال توجه در هنگام نماز، نمازهایی که خوانده صحیح
.jpg)
