آیت‌الله منتظری

شده گاهی به بدن می‎چسبد و گاهی بلند می‎شود، باید آن را قطع کنند یا آب را به زیر آن برسانند.

احکام وضو

حکم شک در وضو:

مساله 312- کسی که در اصل داشتن و نداشتن وضو شک دارد، باید به حالت پیش از زمان شک خود توجه نماید، پس اگر پیش از شک وضو داشته بنا را بر وضو داشتن بگذارد، و اگر پیش از شک وضو نداشته باید وضو بگیرد.

این حکم یعنی: "بردن حالت پیش از شک را به پس از شک" در پاک و نجس بودن و غسل داشتن و نداشتن هم جاری است، ولی کسی که پس از ادرار استبراء نکرده و وضو گرفته و پس از وضو رطوبتی از او بیرون آمده که نمی داند ادراراست یا چیز دیگر وضوی او باطل می‎باشد.

مساله 313- کسی که در کارهای وضو مانند شستشو و مسح عضو، یا در شرایط آن مانند پاکی آب و غصبی نبودن آن زیاد شک می‎کند، تا آن اندازه که شک او عقلایی است باید توجه کند، ولی اگر به حد وسواس برسد نباید به شک خوداعتنا نماید.

مساله 314- اگر کسی پس از نماز شک کند وضو گرفته یا نه، چنانچه می‎داند و یا احتمال می‎دهد که در آغاز نمازمتوجه بوده نماز او درست است، ولی برای نمازهای بعد باید وضو بگیرد.

مساله 315- اگر در بین نماز شک کند که وضو گرفته یا نه، بنابراحتیاط نماز را تمام کند و بعد وضو بگیرد و نماز رادوباره بخواند.

مساله 316- کسی که می‎داند وضو گرفته و حدثی هم از او سر زده - مثلا ادرار کرده - اگر نداند کدام جلوتر بوده، یکی از چهار حالت را دارد: الف - چنانچه نماز خود را نخوانده، باید برای نماز وضو بگیرد.

ب - اگر در بین نماز است، بنابراحتیاط نماز را تمام کند و بعد وضو بگیرد و دوباره نمازش را بخواند.

ج - اگر نماز خود را خوانده است و احتمال می‎دهد که قبل از نماز متوجه بوده، نمازش صحیح است، ولی برای نمازهای بعد باید وضو بگیرد.

د - اگر نماز خود را خوانده و قبل از نماز متوجه نبوده، بنابراحتیاط واجب نمازی را که خوانده دوباره با وضوی جدیدبخواند.