صفحه ۶۳۰

بوده و از هرگونه تعرض مصون و محفوظ باشند، به گونه ای که بتوانند بدون ترس و یا ایجاد مشکلی پیام خود را با صراحت ابلاغ نموده و به وظایف مقرره ای که به توافق طرفین رسیده است عمل نمایند، و در این حکم میان زمان جنگ و صلح فرقی نیست. درصدر اسلام نیز به دستور پیامبر اکرم (ص) فرستادگان کفار و مشرکینی که در حال جنگ با مسلمانان بودند این حق راداشتند که آزادانه پیام خود را ابلاغ نمایند و کسی متعرض آنان نشود.

حق کفار

اهل ذمه که در کشور اسلامی در پناه حاکمیت اسلام زندگی می‎کنند این است که حکومت اسلامی هر آنچه راخداوند از آنان قبول کرده است قبول نماید، و آنچه را بر انجام آن متعهد شده اند از آنان مطالبه کند، و هر مسلمانی بایدهمچون هم کیشان خود با آنان رفتار نماید و به پیمانهای خود با آنان وفا نماید و آنان را مورد ستم قرار ندهد. همچنین کفار اهل ذمه حق دارند در کشور اسلامی با آزادی به آیین خود عمل نمایند، مشروط بر اینکه به شرایط ذمه عمل نموده و به خوردن مشروبات الکلی و گوشت خوک و سایر محرمات تظاهر نکنند.

حق پناهندگی:

هریک از افراد جبهه کفر - هرچند در حال جنگ با مسلمانان باشد - حق دارد به جبهه مسلمانان پناهنده شود وتقاضای امان نماید، و در این صورت تقاضای پناهندگی او باید پذیرفته شود. و امان دادن به او هرچند توسط ضعیف ترین افراد مسلمان باشد معتبر است.

اگر مسلمانی که تابع دولت غیر اسلامی است به یک کشور اسلامی پناهنده شود، دولت اسلامی حق ندارد او راتحویل دهد، مگر آنکه میان آن دو کشور قرارداد استرداد پناهندگان منعقد شده باشد. و در این صورت این موضوع باید به کسی که قصد پناهندگی دارد ابلاغ گردد تا او فریب نخورد و به آن کشور اسلامی پناهنده نگردد.

اگر یک مسلمان به خاطر فرار از مظالم دولت کفر یا دولت به ظاهر اسلامی متبوع خود به یک دولت اسلامی پناهنده شود، آن دولت حق ندارد او را تحویل دهد، مگر اینکه میان آن دو کشور قرارداد استرداد پناهندگان منعقد شده باشد.

اگر کافری به خاطر تمایل به اسلام به یک دولت اسلامی پناهنده شود، آن دولت حق ندارد او را تحویل دهد، مگر آنکه میان آن دو کشور قرارداد استرداد پناهندگان منعقد شده باشد.

اگر مسلمان یا کافری که تابع دولت اسلامی است به یک دولت اسلامی دیگر پناهنده شود، چنانچه یکی از حقوق مردمی بر عهده او بوده و صاحب حق در صدد گرفتن آن باشد و بدون

ناوبری کتاب