آیت‌الله منتظری

حق مشورت کننده:

حق "مشورت کننده" این است که مشاور اگر نظر درستی در جهت خیر و صلاح او دارد در اختیار او بگذارد، به گونه ای که اگر خودش به جای او بود همین نظر را عمل می‎کرد. و بکوشد این اظهار نظر با نرمش و استدلال توام باشد نه باخشونت و غلظت، زیرا نرمش وحشت را می زداید ولی خشونت وحشت آفرین است. و اگر نظری ندارد او را نزدکسی که در آن مورد صاحب نظر است راهنمایی کند تا نسبت به خیرخواهی او کوتاهی نکرده باشد. و بر مشاور حرام است که به مشورت کننده خیانت نموده و او را عمدا گمراه کند، و اگر مشاور در مشورت خیانت نمود چنانچه مشورت کننده در اثر اعتماد به مشاور متحمل ضرر و زیان مادی یا معنوی شود، مشاور در پیشگاه خداوند مسئول خواهد بود.

حق مشاور:

حق "مشاور" این است که اگر غیر از نظر مشورت کننده و یا مخالف با واقع اظهار نظر نمود مورد تهمت قرار نگیرد، زیراهرکس عقیده و نظری دارد و مشورت کننده در عمل نمودن به نظر مشاور آزاد است، پس حق ندارد او را متهم نماید. واگر نظرش موافق با واقع یا موافق با نظر مشورت کننده باشد پس از بجا آوردن حمد و شکر خداوند نظر او را قبول نماید، و در هر حال مشورت کننده نسبت به اظهار نظر و دقت مشاور در تشخیص صلاح و فساد از او تشکر کند. وبجاست اگر مشاور برای بررسی و تحقیق متحمل مخارجی شده است مشورت کننده آن را جبران نماید، بلکه اگر آن راشرط کرده باشند واجب است جبران نماید.

حق نصیحت جو:

حق "نصیحت جو" این است که نصیحت کننده آنچه را صحیح و مفید به حال او می‎داند از او دریغ نکند، و با ملایمت و نرمش در حدود فهم و درکش به او ارائه نماید و بداند که فهم و درک اشخاص مختلف است.

نصیحت کننده باید نصیحت خود را با رحمت و عطوفت ادا کند، و چنانچه مورد نصیحت احکام شرعی بوده ونصیحت جو جاهل به آنها باشد، بر نصیحت کننده از باب ارشاد جاهل واجب است حکم خدا را بیان نماید.

حق نصیحت کننده:

حق "نصیحت کننده" این است که در برابرش متواضع باشی و دل خود را برای فهم نصیحتش