صفحه ۶۰

مساله 288- وضوگرفتن از جویها و نهرها گرچه انسان نداند صاحبان آنها راضی هستند یا نه اشکال ندارد، ولی اگرصاحبان آنها از وضوگرفتن نهی کرده باشند بنابراحتیاط واجب با آن آب وضو نگیرد.

مساله 289- اگر در صحن حرم یکی از امامان (ع) یا سایر بزرگان که در گذشته قبرستان بوده است حوض یا وضوخانه ای بسازند، چنانچه انسان نداند که زمین صحن را برای خصوص قبرستان وقف کرده اند وضوگرفتن در آنجا اشکال ندارد.

شرط چهارم و پنجم - ظرفی که آب وضو در آن است باید مباح باشد و نیز از طلا و نقره نباشد.

مساله 290- اگر غیر از آبی که در ظرف غصبی و یا طلا و نقره است آب دیگری ندارد باید تیمم کند، و چنانچه وضوبگیرد، اگر ارتماسی باشد باطل است، و اگر به قصد وضو با ظرف بر بدن خود بریزد یا غرفه غرفه بردارد و وضو بگیردمعصیت کرده، ولی صحت وضوی او بعید نیست، هرچند احوط این است که یک تیمم اضافه کند. و اگر آب دیگری داشته باشد و در ظرف غصبی یا طلا و نقره وضوی ارتماسی بگیرد معصیت کرده، و وضویش هم باطل است، و درغیر این صورت معصیت کرده ولی وضوی او صحیح است.

شرط ششم - بنابراحتیاط واجب باید اعضای وضو هنگام شستن و مسح کشیدن پاک باشد.

مساله 291- اگر پیش از تمام شدن وضو و یا پس از آن عضوی را که شسته یا مسح کرده نجس شود، وضو صحیح است، و نیز اگر غیر از اعضای وضو جای دیگری از بدن نجس باشد وضو صحیح است، ولی اگر مخرج ادرار یا مدفوع را تطهیر نکرده احتیاط مستحب آن است که نخست آن را آب بکشد و پس از آن وضو بگیرد.

مساله 292- اگر یکی از اعضای وضو نجس بوده و پس از وضو شک کند که آیا پیش از وضو آن را آب کشیده یا نه، چنانچه می‎داند هنگام وضو توجه داشته و یا شک دارد که توجه داشته یا نه وضو صحیح است، ولی چنانچه هنگام وضو ملتفت پاک یا نجس بودن آنجا نبوده بنابراحتیاط واجب وضو باطل است، و در هر صورت باید جایی را که نجس بوده آب بکشد.

مساله 293- اگر در صورت یا دستها بریدگی یا زخمی است که خون آن بند نمی آید و آب برای آن ضرر ندارد، باید درآب کر یا جاری فرو برد و قدری فشار دهد که خون بند

ناوبری کتاب