صفحه ۵۴۷

کردن به آن اجرتی از مال میت بردارد، و اگر برای او اجرتی معین کرده یا وصی آن را مجانی قبول نکرده باشد، اجرت آن را طلبکار است.

2 - اگر مورد وصیت انجام عبادات - نظیر حج و نماز و روزه - برای میت باشد، چنانچه وصی در زمان حیات میت انجام آن را به طور مجانی قبول کرده باشد باید به همان نحو عمل کند، و اگر انجام آن را با اجرت قبول کرده باشد یکی از دو حالت را دارد:

الف - وصیت کننده اجرت انجام آنها را معین کرده باشد، که در این صورت در حکم اجاره است و وصی باید طبق مفادوصیت عمل نماید و اجرت معین را از مال میت بردارد.

ب - وصیت کننده اجرت آن را به طور نامعین قرار داده باشد، که در این صورت در حکم اجاره باطل بوده و بعید نیست وصی بتواند اجرت معمولی کار خود را از مال میت بردارد.

3 - اگر وصیت به شکل جعاله باشد - به عنوان مثال وصیت کننده گفته باشد: "هرکس پس از مرگ من از طرف من حج بجا آورد فلان مبلغ از دارایی من مال او باشد" - وصی به همان اندازه که مقرر شده مستحق اجرت می‎باشد.

مساله 3019- اگر کسی بگوید: "من وصی میتم که مال او را به مصرفی برسانم" یا بگوید: "میت مرا قیم بچه های خودقرار داده است" در صورتی باید حرف او را قبول کرد که از گفته او اطمینان حاصل شود یا دو مرد عادل گفته او راتصدیق نمایند.

مساله 3020- اگر وصی بعضی از مصارف وصیت را فراموش کند باید آن مقدار را به مصرف خیرات و کارهای نیک برساند.

ناوبری کتاب