آیت‌الله منتظری

نمی شود، ولی اگرفراموش کند اشکال ندارد.

5 - هنگامی که انسان به حیوان می‎رسد حیوان مرده باشد و یا اگر زنده است به اندازه سر بریدن وقت نباشد، وگرنه باید به دستوری که برای سر بریدن گفته شد عمل کند، و اگر وقتی برسد که حیوان زنده است و وقت کافی هم برای سربریدن باشد و در عین حال صبر کند تا حیوان بمیرد، گوشت آن حرام و نجس می‎شود.

مساله 2949- اگر دو نفر حیوانی را شکار کنند و یکی از آنان مسلمان و دیگری کافر باشد یا یکی از آن دو نام خدا رابگوید و دیگری عمدا نام خدا را نگوید، آن حیوان حلال نیست.

مساله 2950- اگر بعد از آنکه حیوانی را تیر زدند مثلا در آب بیفتد یا از کوه پرت شود و انسان بداند که حیوان به واسطه تیر و افتادن در آب یا پرت شدن جان داده حلال نیست، بلکه اگر شک کند که فقط در اثر تیر بوده یا نه حلال نمی باشد.

احکام و شرایط شکار با سگ شکاری:

مساله 2951- هرگاه سگ شکاری حیوان حلال گوشت وحشی را شکار کند با هفت شرط گوشت آن پاک و حلال است:

1 - سگ به گونه ای تربیت شده باشد که هرگاه آن را برای گرفتن شکار بفرستند برود و هرگاه از رفتن بازدارند بایستد، ولی اگر در وقت نزدیک شدن به شکار با بازداشتن نایستد مانعی ندارد. و احتیاط واجب آن است که اگر عادت داردپیش از رسیدن صاحبش از گوشت شکار بخورد از شکار آن اجتناب کنند، ولی اگر از خون آن بنوشد یا اتفاقا از گوشت شکار بخورد اشکال ندارد.

2 - صاحب سگ آن را فرستاده باشد، پس اگر سگ خود سرانه به شکار رود شکار نجس و گوشت آن حرام است، بلکه اگر خود سرانه به دنبال شکار رود و بعدا صاحبش بانگ بزند که زودتر آن را به شکار برساند - اگرچه به واسطه صدای صاحبش شتاب کند - بنابراحتیاط واجب باید از خوردن آن شکار خود داری نمود.

3 - کسی که سگ شکاری را می‎فرستد مسلمان باشد، و اگر نابالغ است خوب و بد را تشخیص دهد، پس اگر کافر یامسلمانی که با اهل بیت پیامبر (ص) دشمنی می‎کند سگ را بفرستد شکار نجس و حرام است.

4 - هنگامی که سگ را برای شکار می‎فرستد نام خدا را بگوید، ولی نگفتن نام خدا از روی فراموشی اشکال ندارد. واگر وقت فرستادن سگ عمدا نام خدا را نگوید ولی پیش از آنکه سگ به