صفحه ۵۰۲

مسائل اقرار

"اقرار" یعنی آنکه کسی اعتراف نماید و به صورت جزم و یقین خبر دهد که دیگری بر عهده او حقی دارد یا حق داشتن خود بر عهده دیگری را نفی کند، یا بگوید فلان چیزی که در تصرف اوست مال دیگری است، یا مثلا فلان شخص فرزند یا برادر اوست، یا اعتراف کند که فلان جنایت را - که قهرا موجب قصاص یا حد شرعی است - مرتکب شده است.

مساله 2809- اقرار به هر لفظی که صورت پذیرد - گرچه صریح نباشد و با اشاره رسا باشد - کفایت می‎کند و نافذاست، ولی اگر لفظی را که گفته ظاهر در اقرار نیست و احتمالات دیگر در آن راه دارد اقرار ثابت نمی شود.

مساله 2810- اقرار کننده باید بالغ و عاقل و دارای قصد و اختیار باشد، بنابراین اقرار کودک، دیوانه، مست، و یا کسی که به وسیله هیپنوتیزم در خواب بدون قصد و اختیار اقرار کرده، و یا کسی که در حال تهدید یا زیر فشار جسمی یاروحی اقرار نموده اعتبار ندارد. ولی اقرار مریض در مرضی که به مرگش منتهی می‎شود اجمالا نافذ است، پس اگرمورد وثوق باشد همه آن صحیح است، وگرنه نسبت به زائد بر ثلث مال نافذ نیست.

مساله 2811- اقرار شخص سفیه نسبت به امور مالی اعتبار ندارد، بنابراین اگر سفیه اقرار نماید مبلغی به دیگری بدهکار است یا چیزی که در دست او می‎باشد مال دیگری است، اقرار او نافذ نیست. ولی اقرار سفیه نسبت به امورغیر مالی اعتبار دارد.

مساله 2812- اقرار شخص ورشکسته ای که توسط حاکم شرع از تصرف در اموالش منع شده حتی نسبت به امورمالی معتبر و نافذ است، خواه زمان بدهکار شدن خود را پیش از حکم به ورشکستگی ذکر کند یا بعد از آن. ولی اگرپس از حکم به ورشکستگی اقرار به بدهکاری نماید، طلبکار جدید با سایر طلبکاران در اموال او شریک نمی شود.

مساله 2813- اقرار شخص فقط علیه خودش معتبر است، پس اقرار او علیه دیگران و همچنین

ناوبری کتاب