صفحه ۴۹۰

مسائل طلاق

"طلاق" صیغه ای است که عقد دائم را به هم می‎زند و موجب جدایی زن و شوهر می‎شود. اسلام همان گونه که نسبت به ازدواج سفارش نموده و آن را سنت پیامبراکرم (ص) دانسته طلاق را مورد نکوهش و مذمت شدید قرار داده است، در بعضی از روایات وارد شده که: "از میان چیزهای حلال طلاق مبغوضترین آنها نزد خداوند می‎باشد"برگرفته از وسائل الشیعه، کتاب الطلاق، باب 1 از ابواب (مقدمات الطلاق و شرائطه)، حدیث 5. . براین اساس ازطرفی دستورات اسلام نسبت به ازدواج به شکلی است که پایه های آن به حدی قوی و محکم به وجود آید که کمترمنجر به طلاق شود و از طرف دیگر محدودیتهای زیادی در شرایط و احکام طلاق قرار داده شده تا کمتر تحقق یابد، ولی با این حال اگر ادامه زندگی و رابطه همسری بین زن و شوهر موجب عسر و حرج و فشارهای روحی و اختلافات شدید و غیر قابل اصلاح شود، اسلام طلاق را راه نجات زن و شوهر دانسته است.

مساله 2751- مردی که زن خود را طلاق می‎دهد باید عاقل و بنابراحتیاط واجب بالغ باشد و به اختیار خود طلاق دهد، پس اگر او را مجبور کنند که زنش را طلاق دهد باطل است. همچنین باید قصد طلاق داشته باشد، پس اگر صیغه طلاق را بدون اراده یا به شوخی بگوید صحیح نیست.

مساله 2752- زنی را که می‎خواهند طلاق دهند باید دارای دو شرط باشد:

الف - هنگام طلاق از خون حیض یا نفاس پاک باشد.

ب - در پاکی پس از حیض و نفاس یا در حال نفاس و حیض که پیش از این پاکی بوده شوهرش با او نزدیکی نکرده باشد. و تفصیل این دو شرط در مسائل آینده بیان می‎شود.

مساله 2753- طلاق دادن زن درحال حیض یا نفاس در سه صورت صحیح است:

1 - شوهر پس از ازدواج با او نزدیکی نکرده باشد.

ناوبری کتاب